Ten diepste direct zien wie/wat we zijn, overstijgt het nodig hebben, het verlangen van alles te willen hebben, te willen doen, ervaren en meemaken, met de angst iets te zullen missen.
De tijdelijke momenten van opvulling, van behoeften vervullen heeft niets te maken met het ZIJN van geluk, en is alleen een tijdelijk plezier, dat komt en gaat, waarna we weer opnieuw op zoek gaan naar vervulling en opvulling dat tot aan het einde van het bestaan kan doorgaan en ons onvervuld achter laat.
In de matrix of liever gezegd de beperkte realiteit, zijn we onderhevig aan het hebben van behoeften, en het vervullen hiervan.
Zolang wij ons daardoor laten (ver)leiden, zijn we manipuleerbaar, bestuurbaar en controleerbaar en zijn we niet vrij, geen vrije wezens.
De matrix of de beperkte realiteit is de WERELD en het BESTAAN, die de denkpatronen, conditionering en programmering, het oude en het verleden zijn.
De WERELD is de denkwereld, onze aangeleerde conditioneringen, en daarom niet de AARDE.
De WERELD kent problemen, op AARDE is er nooit een probleem.
De vrijheid die we zijn is in relatie tot de AARDE zijn en het LEVEN te zijn, in contact met de zintuigen die ons een natuurlijke en intrinsieke beweging geeft van binnenuit, en is daarom niet de WERELD, die denkbeeldig is en een projectie is van gedachten, overtuigingen, ideeën, aannames en het verleden, gebaseerd op het oude en bekende.
BESTAAN en in de WERELD zijn is de voortdurende herhaling van het verleden op het NU moment projecteren.
Op AARDE zijn en in het LEVEN, daar ontvouwt alles zich als fris en nieuw, elk moment, HIER EN NU, los van het oude en bekende, de conditionering en het geprogrammeerde, het los komen van de MATRIX.
