Je relatie als meditatie (Het Esotorisch huwelijk). Door: Robert van Lente.
Dit werk wil ik opdragen aan mijn vrouw, in haar diepte en wijsheid heeft mijn transformatie plaatsgevonden, zij is letterlijk god in vrouwelijke vorm.
Zij is 100% liefde, en de bewaarder van liefde en wijsheid.
Voorwoord:
Liefde in de persoonsverbonden relatie begint niet met liefde voor de partner, maar allereerst met liefde voor de waarheid, liefde voor het leven, en liefde voor zuiverheid. Het samenzijn met een partner begint eerst met het zuiveren van je eigen bewustzijnsveld. Daarin maak je jezelf, je eigen bewustzijnsveld vrij van onzuiverheden, zodat het de relatie, ofwel het gezamenlijke liefdesveld niet vertroebelt.
Het gezamenlijk liefdesveld is de diepste en allerhoogste meditatie en lost de ego stukken op.
Liefde plus liefde is samen liefde en dus één ( geen afscheiding) Maar veelal botsen wij in een relatie omdat er geen één geworden liefdesveld is maar de uitvluchten van ego's die liefde hoofdelijk en mentaal hebben gemaakt, en daarin is het ego voortdurend aan het werk om het voor zichzelf zo goed mogelijk te regelen, in plaats van het gezamenlijke liefdesveld te dienen.
In dat liefdesveld is er herkenning van liefde en dat wil zeggen, de herkenning van dat wat we ten diepste zijn, en daar is geen ruimte voor het ego dat op de solo toer wil, want het ego weet niet wat liefhebben is.
Als de zuiverheid en de liefde voor waarheid is gerealiseerd in onszelf, dan hebben we de rijpe in- grond om liefde met een partner te leven, de in-grond om een leven in liefde te realiseren met een partner in ons dagelijkse bestaan.
Dit is geen idee of overtuiging, maar een feitelijk en doorleeft inzicht van de schrijver.
1. Inleiding.
2. De kracht van aandacht
3. Meditatie versus relatie
4. Liefde en emotie.
5. Liefde is communicatie
6. Liefde is geen gevoel..
7. Liefde leven is zelfonderzoek en bereidheid tot transformatie.
8. Overstijgen van eigenbelang.
9. De godin in haar openen.
10. Bewustwording van de ware krijger.
11. De kracht van de krijger is aanwezigheid.
12. Aanwezigheid vergroten in het lichaam.
13. Het paradijs is de terugkeer naar de bron, hier en nu.
14. Het samenzijn, je relatie als meditatie in de praktijk.
1 Inleiding.
Je relatie als meditatie.
Deze handleiding en vingerwijzingen naar liefde en liefdevol samenzijn, zijn geschreven vanuit inzicht, doorzicht en overzicht.
Veel van wat geschreven is zal in dit werk meerder malen herhaald worden, want de geest heeft altijd de neiging wat essentieel is te vergeten, uit gewoonte tot het vermijden van dat waarmee het geconfronteerd wordt.
Meditatie is het zelfonderzoek, het onderzoeken van de gedachten, de psyche en alles wat daarin naar boven komt of verschijnt, het onderzoek naar wat hiervan waar is.
In de ervaring van ons dagelijks leven kunnen we zien dat we niet leren van onze denkpatronen, en die steeds maar weer blijven herhalen, waardoor we steeds weer pijn, verdriet, teleurstelling, ect....ervaren.
In veel relaties is angst, manipulatie, jaloezie, boosheid en teleurstelling een terugkerend iets.
Steeds als er iets gebeurt brokkelen er stukjes liefde af, en we kunnen zelf in alle eerlijkheid waarnemen dat het vaak van beide partijen ontbreekt aan zuiverheid en openheid naar elkaar, waarin we elkaar werkelijk vertellen hoe iets in ons leeft.
Meditatie houd in dat we helder gaan kijken naar wat er zich in ons bevind, en dat ons dagelijks leven met onze partner de reflectie is van onze eigen helderheid en zuiverheid binnen de relatie, en die relatie begint eerst in de relatie met ons zelf, hoe zuiver en helder zijn we zelf, en om vervolgens daarin verankerd te zijn.
Zelfonderzoek leert ons dicht bij ons Zelf te ZIJN, en dat Zelf IS de liefde die we ten diepste ZIJN.
De weg om weer werkelijk in liefde te zijn is om eerst onze onzuiverheid in ons doen en laten onder ogen te zien, want de relatie die velen hebben met een partner stroomt in veel gevallen niet, inspireert niet en het leven met haar of hem is vervallen tot dagelijkse gewoonte, die afwezigheid is en zonder oprechte aandacht is, zonder de prioriteit om liefde op de eerste plaats te zetten.
Dus we gaan op reis naar binnen om ons zelf te schonen en te zuiveren zodat het paradijs van liefde weer in ons bereik ligt in dit lichaam.
.
2 De kracht van aandacht.
Een relatie hebben met iemand is iets geheel anders dan met elkaar in liefde zijn en liefde leven.
Veelal is een relatie hebben gebaseerd op dat je houd van de beelden die je van de ander hebt, je ziet
die persoon door jouw ogen en met jouw eigen beelden op een bepaalde manier, en we projecteren
de idealen die we graag zouden zien op de ander.
En als ergens de ander niet meer voldoet aan het beeld van jouw verwachtingen, van hoe het voor jou
zou moeten zijn, dan word dit beeld verstoort en ontstaat er langs conflict uiteindelijk een breuk in het
samenzijn of blijf je uit angst om alleen te zijn en of gewoonte bij elkaar.
Ik denk dat dit voor velen herkenbaar is.
Als je met je aandacht, met je heldere aanwezigheid in het leven van liefde bent, en het laten ontspringen hiervan in het lichaam, en niet uit de gedachten, het denken, dan zal liefde een natuurlijke heldere zuivere stroom zijn waarin je bewust bent en aanwezig.
Die aanwezigheid is vrij van een mening, een standpunt ten opzichte van de liefde.
Hier zuiver je ook gedachten en oude patronen, die een proces in de tijd zijn en zich bevinden op lichaam/ denk niveau, ofwel het energetische vlak.
Het geestelijke inzicht is direct in het hier en nu, en het lichaam heeft in het proces van het verwerken van het inzicht tijd nodig, omdat de cellen van het lichaam langzamer werken dan het begrip en het inzicht wat meteen vrijkomt in het moment.
Als je de patronen en overtuigingen die je belemmeren doorziet en daar geen energie meer aan geeft, wordt je geest steeds rustiger en word je innerlijke kracht steeds groter omdat je steeds minder nodig hebt buiten jezelf, minder impulsen, minder prikkels, en daarom word je helderder en rustiger en zie je
alles beter vanuit overzicht en doorzicht.
De vergissing is dat we de aandacht richten buiten onszelf, en daarom is er verlies van energie en helder bewustzijn.
Alles wat er is en wat buiten ons lijkt te zijn is IN ons, het is de tijdelijke verschijning die komt en gaat vanuit onze perceptie.
Door de aandacht naar binnen te richten op het aspect van dat wat altijd aanwezig IS, en dat wat stabiel is en niet onderhevig is aan tijd en ruimte, realiseer we de diepste wijsheid en de hoogste waarde in dit leven, belichaamd als mens ZIJN.
Aandachtigheid is de intentie, het verlangen tot doordringen in de realiteit van het aanwezig zijn, waardoor het leven belichaamd word.
We worden dan niet meer afgeleid door allerlei gedachten waar we eerst enorm veel energie aan gaven, en daardoor zijn we steeds meer in ZIJN, in ons lichaam, in plaats van in ons hoofd, in de gedachten, en dat is in liefde zijn, natuurlijk zijn, simpel en eenvoudig zijn.
Het enige verlangen wat we nodig hebben is om vrij te worden van het verlangen om het buiten ons zelf te willen zoeken,, het verlangen om vrij te zijn en onze aandacht daarop te richten.
De aandacht voor schoonheid, de natuur, het natuurlijke, de aandacht op dat wat we werkelijk zijn, dat
wat altijd aanwezig is en niet aan verandering onderhevig is, dat wat altijd waar is, niet de tijdelijke waarheid van dat wat komt en gaat, verschijnt en verdwijnt.
Naast de verdieping van je verbinding met je partner zal er tevens meer energie overblijven om ons bijvoorbeeld nog meer te verbinden met ons werk, en daar met diep bewustzijn en meer aandacht in te zijn, waardoor ons werk beter loopt en de kwaliteit en creativiteit word vergroot.
Als de liefde in het lichaam gerealiseerd wordt, zal de krachtige uitwerking hiervan in de geest die liefde reflecteren als een heldere spiegel voor de verbinding met onze liefdespartner.
Het zuiveren van onze gedachten, onze denkwereld onderzoeken en zien wat niet waar is over ons zelf zal ons niet meer zo gemakkelijk afleiden, omdat we dit krachtenspel van de wereld doorzien, en zal daardoor weinig negatieve of schadelijke invloed meer op ons hebben.
Zo kunnen we gedachten dienstbaar maken en praktisch inzetten om de kwaliteit van ons leven op aarde te vergroten en te verbeteren.
Aangezien het leven één is en het lichaam het centrum is van alles, zal vrede in dit lichaam, en dus in de wereld gerealiseerd worden.
Aandachtigheid is het vuur van onze aandacht naar binnen richten waardoor alles gedaan wordt in de stroom, zodat we overstromen en kunnen geven, in plaats van dat we ergens of bij iemand anders energie moet onttrekken of aftappen.
We zijn zelf dan de bron, en er is altijd voldoende als we met de aandacht door het verzet van de persoonlijkheid heen branden, dan zijn alle kanalen vrij en open om te stromen.
Aandachtigheid, aanwezigheid is de weg om vanuit onze eigen bron over te stromen in de wereld. We zien als we hier steeds bewuster van worden, hoe er om ons heen, allerlei aandacht, duw en trek
spelletjes zijn, en niet werkelijk een open, zuivere, waarachtige en heldere verbinding met elkaar tot stand komt.
Veelal hebben we nog andere mensen nodig die ons een beter gevoel geven over onszelf, en door die aandacht en goedkeuring van anderen te willen, hebben we het gevoel dat we meer energie hebben.
Aandacht is nodig om gedachten, ideeën en concepten door te branden zodat we weer bewust onze eigen energiebron zijn, en kunnen overstromen in onze relaties, persoonsverbonden of werk gerelateerd, of welk talent je gegeven is om in dit leven uit te mogen dragen op aarde en in de wereld.
De hele persoonlijkheidsstructuur is de muur die is opgebouwd sinds mensen heugenis en waardoor we vergeten zijn wat liefde is en hoe die liefde tot leven komt in het dagelijkse leven.
Hoe komen we weer tot leven, want liefde is leven, en wij zijn die liefde waar het over gaat. Aanwezig ZIJN is verblijven in de feitelijkheid van dat wat IS.
Gedachten zijn op zich niet een probleem, maar het geloof in de gedachten versterkt het denken en breidt het denken uit, en creëert daardoor nog meer geloof en overtuigingskracht waardoor het denken macht krijgt.
Door aandacht op het ZIJN van wat IS en daar dichtbij te blijven en intens mee samen te ZIJN brengt men alles tot heelheid (holy), heiligheid.
Die aanwezigheid is de realisatie van heelheid realiseren in dit lichaam, in dit bestaan.
De vergissing is het geloof van de geest in zijn eigen gedachten over dat er diversiteit is, meerdere dingen ZIJN, dit is de globale vergissing en daarmee misleid de geest zichzelf en komt niet uit de droom die hij zelf projecteert, en die zichzelf zichtbaar maakt als de wereld buiten hem, de relatieve
werkelijkheid.
Met aandacht en aanwezigheid dit doorbranden kan een einde maken aan ons leven als projectie in
deze zogenaamde wereld waarin alles wat komt en gaat als verschijning, als een fatamorgana ingezien wordt, en door de lagen van bewustzijn heen brand tot er niets meer overblijft dan de nieuwe geboorte van het eeuwige zijn, je ware natuur, Zelf of God.
Het leven van God, belichaamd op aarde, hand in hand met je geliefde, het zogenoemde heilige huwelijk.
Het huwelijk van God in mannelijke vorm en God in vrouwelijke vorm, de ware eenwording van de belichaming op aarde, de heilige graal, de geheime poort van het hof van Eden.
3 Meditatie versus relatie.
Het bestaan in de wereld is een aaneenschakeling van ups en downs.
We voelen misschien weerstand als er gezegd wordt dat we NU in dit moment een volledige transformatie kunnen maken.
De weerstand is het verleden die we tussen ons zelf en dit NU moment hebben geplaatst, waardoor het leven niet helder, zuiver en transparant door ons heen kan stromen.
Toch is er een plaats in ons waar we ZIJN, en waarin geen dualiteit is.
Leven is iets anders als bestaan.
Bestaan is alle structuren van het denken hoe te moeten leven, de regels, meningen, kennis, overtuigingen, geloof. Bestaan is vanuit het denken acteren, en leven is in directe verbinding zijn met wat zich elk moment aan je openbaart, de wereld is van de gedachten, en de aarde is de werking van
de natuur, het natuurlijke.
Bestaan geeft problemen omdat het denken de grondslag is van problemen, en het denken is de grondslag van het bestaan, maar niet van leven.
Leven is natuurlijk, is eenvoudig, is te zijn met wat IS, en IS wat IS, en zoals jij bent wat je bent, voor en voorbij de gedachten, het denken.
Bestaan daarentegen is pijn, verdriet, meningen, overtuigingen, goed en slecht, ingewikkelde patronen en dus problemen.
Waarom is het denken de grondslag van problemen?
Omdat het denken geheel bestaat uit kennis dat altijd het verleden is en altijd een fragment is, beperkt is en niet het geheel is, en alles wat gekend word is het verleden en daarmee het oude, en alle kennis heeft zijn tegenstelling en dus dualiteit.
Al het moois voor de één, zorgt ergens anders wel voor een probleem voor d ander (Dualiteit).
Bestaan is de vluchtige tijdelijkheid van het denken, want gedachten komen en gaan en daarom is ons
bestaan tijdelijk, omdat denken en dus het bestaan tijdelijk is, tenslotte is de ik persoon een creatie die uit het denken is voortgekomen en bewijst daarmee zijn eigen tijdelijkheid.
We geloven ons denken en we identificeren ons met het denken en dus met onze tijdelijkheid.
Als we in ons lichaam gaan realiseren dat we leven ZIJN, niet mijn of jouw leven, maar leven zonder meer, dan realiseer je de oneindigheid in het lichaam, en die realiseert in het hier en nu de staat van
belichaamt ZIJN. (tijdloze aanwezigheid), hier en nu aanwezig ZIJN.
Het bestaan dat lichaam/denken is vergaat, maar LEVEN zonder meer, dat wat je werkelijk bent komt niet en gaat niet, leven zonder meer is een stroom zonder begin en einde, je kunt het allereerste
levensbeginsel niet kennen maar wel ZIJN, je bent DAT sowieso altijd, niemand kent het begin en het
einde van zijn bewustzijn en daarmee ken je het begin en einde van jeZelf niet.
LEVEN is de probleemloze staat van ZIJN zelf, die een continue is buiten tijd en ruimte en denken.
BESTAAN is de wereld van het denken, die dualiteit IS, en die de staat van vrij zijn niet kent, behalve dan als een mentaal idee, een overtuiging over de oppervlakkige vrijheid van het ego dat vrij is om te
kunnen doen wat het wil, maar daarin vastloopt omdat hier consequenties op lichaam/ geest niveau aan vast zitten.
LEVEN zelf stroomt door alles en iedereen en kent geen dualiteit, daarin is alles zoals het is, het kent geen oppositie.
LEVEN zelf is zijn dat eeuwigheid IS.
De relatie als meditatie gaat erover dat we een diepe reis bij onszelf naar binnen gaan maken, om te ontdekken wie/wat we werkelijk zijn en wat de GELIEFDE werkelijk is, en van daaruit een persoonsverbonden relatie aangaan, de diepe verbinding met een partner.
Wat we willen leven met een geliefde is een zuivere, transparante verbonden relatie, en dat begint bij liefde voor en het zuiveren van ons eigen systeem, want we willen zuivere liefde.
Wat de realisatie uiteindelijk teweeg kan brengen, is dat we door dit werk, de mogelijkheid krijgen om te ontdekken wie/wat we werkelijk zijn en dit belichaamd in het alle daagse bestaan met een partner.
We zijn liefde, de allerhoogste uitdrukking daarvan in het voertuig van wat het menselijk lichaam genoemd wordt.
Deze woorden gehoord hebbende of gelezen, en dit mentaal begrijpend, is niet genoeg, en maakt nog niet dat we de staat van liefde die we uiteraard altijd zijn, ook werkelijk in ons dagelijkse bestaan hebben gerealiseerd.
Uit eigen ervaring kunnen we zelf zien dat sommige relaties moeizaam stromen, en er conflicten ontstaan die ons emotioneel maken of de relatie doen stuk lopen door onbegrip of...
De realisatie van liefde te zijn in dit lichaam en dat te leven in ons dagelijkse bestaan met onze partner is de weg naar vrij zijn van ongelukkig zijn.
Eerst gaan we het onderzoek richten naar binnen om contact te maken met de liefde zelf, niet met het idee of het concept van liefde dat we al duizenden jaren met ons meedragen en we vanuit eigen ervaring kunnen zien dat ons de verkeerde informatie over liefde is overgedragen van generatie op generatie, het is niet onze eigen ontdekking van liefde.
Vanuit eigen ervaring kunnen we zien dat liefde leven op de wijze die ons is aangeleerd niet werkzaam is, omdat we de verwachtingen en de hoop hebben dat de ander ons gaat laten voelen wat liefde is, de ander zal van ons houden, en dat is onze ervaring, die pijn en lijden in ons heeft veroorzaakt en waardoor we steeds verder van liefde verwijderd zijn geraakt, wat wil zeggen: we zijn steeds verder ons Zelf (ware Zelf) kwijtgeraakt in het bestaan op aarde, in het leven in de wereld.
Vanuit HIER, gaan we werkelijk de liefde die in ons is, die liefde die we zijn omarmen, onszelf omarmen, accepteren en bevestigen, ons Zelf vestigen in de liefde die we zijn, want dat is de enige weg en mogelijkheid om liefde te leven, dan moeten we herontdekken, herkennen dat we de liefde zelf zijn, niet worden, ooit in de toekomst maar HIER en NU, terplekke waar we ons leven leven op dit moment.
HIER is waar we beginnen.
Liefde realiseren is inzien dat dit is wat we zijn, niet een idee of een methode, want dat is allemaal geen liefde, dat is hoofdelijke kennis en aangeleerde patronen.
We gaan de liefde die we al ten diepste zijn maar die nog niet in het lichaam, in ons bestaan gerealiseerd hebben, in het lichaam tot bloei laten komen zodat we kunnen overstromen in de wereld en zo onze spiegel krijgen, gereflecteerd in onze partner.
Als de liefde in je, de liefde die je ten diepste bent niet meer bedekt word door overtuigingen, geloof, gedachten en ideeën over hoe het zou moeten zijn, dan kan het lichaam fungeren als een vrije doorgang, een kanaal voor de uitdrukking van liefde, de werkelijke bedoeling, de ware bron van waaruit de mens overstroomt en in harmonie is met de aarde en daarop leeft.
Wij komen zoveel obstakels en zoveel problemen tegen, omdat we de liefde beleven vanuit het denken, de gedachten die de beelden al klaar hebben staan over hoe liefde eruit zou moeten zien. En natuurlijk lopen die beelden nooit synchroon met hoe het werkelijk gaat tussen twee mensen.
Die beelden zijn voortdurend onze eigen projectie op de ander, hoe de ander zou moeten zijn en zou moeten doen.
Deze beelden zijn de schijn werkelijkheid van ons bestaan en de reden van ons ongelukkig zijn.
Als beide geliefden werkelijk verder willen met elkaar, en werkelijk in liefde willen leven, en het niet als een gewoon, vanzelfsprekende zaak vinden,om samen te zijn, omdat het zo hoort of dat getrouwd zijn alleen nog maar het papiertje is wat we ooit hebben ondertekend samen, maar werkelijk de intentie en aandacht hebben om liefde te leven.
Het is niet fijn om ruzie te hebben met onze geliefde, jaloezie te voelen, verdriet, angst, en in onduidelijkheid, oneerlijkheid, onzekerheid en in manipulatieve situaties terecht te komen. Toch is dit wat er in veel relaties gebeurt, en we willen deze drama’s niet maar toch komen ze regelmatig voor en werken we er zelf aan mee.
Het realiseren van liefde in het dagelijks leven zonder deze obstakels en problemen is mogelijk en een leven met een partner in afwezigheid van ongelukkig zijn is te realiseren.
In de relatie die we nu leven kunnen we zien hoe het ervoor staat met onze eigen staat van liefde, maar kunnen we ook zien waar we de relatie als het geheel van ons samenzijn kunnen onderzoeken, integreren en transformeren.
Hebben we nog meningsverschillen en nemen we nog een standpunt in? Zijn we nog wel eens boos op elkaar en maken we ruzie?
Dan hebben we hier de prachtige gelegenheid te onderzoeken waar de liefde gezuiverd kan worden in ons systeem.
Liefde kent geen tegenstelling, want liefde is liefde en liefde is niet de afwisseling van dan eens conflict of ruzie, en dan weer goed maken, dat wordt alleen maar door de hele gemeenschap goed gepraat, omdat we gewoonweg niet dieper dan dat kunnen komen vanuit onze oude patronen, de aangeleerde conditionering.
Hierin kan meer inzicht de relatie verdiepen, als de bereidheid daar is bij beiden om dit wat hier aan de kaak gesteld word te onderzoeken, zodat het gezamenlijke liefdesveld kan transformeren en evolueren in de wereld alswel op aarde.
Liefde is een constante staat van zijn, de liefde zelf is het overstijgen van dualiteit die bevrijding, verlichting IS.
Onze partner, onze vrouw of man is de meester die ons laat zien waar we ons zelf in kunnen onderzoeken.
Wij leven veelal een gedegenereerde versie van liefde, een surrogaat, omdat werkelijk liefde leven en werkelijk liefhebben te moeilijk lijkt, omdat ons denken zich bemoeit met wat liefde is en hoe dat eruit moet zien ( het perfecte plaatje).
De zogenoemde liefde die de meeste van ons denken te leven, is niet waarachtig, en als die liefde werkelijk liefde zou zijn, dan zou er geen enkel probleem in ons leven zijn, en zouden er geen gevoelens van ongelukkig zijn optreden, en zouden we niet emotioneel hoeven zijn.
Dan zouden we herkennen wat er zich werkelijk in ons aandient, dan zouden we ons innerlijke proces kunnen gadeslaan en weg blijven van het oordeel, en daarmee van de plak stickers die we gelukkig en ongelukkig genoemd hebben.
4 Liefde en emotie.
Oprechte liefde begint met thuis komen in jeZelf.
Dat de volwassenheid is van het overstijgen van afleiding, verleiding en bevestiging zoeken buiten jeZelf.
Om van haar/hem te kunnen houden dien je eerst te houden van de waarheid, zuiverheid, god.
Als je van drama houdt, van emotie in je relatie, dan hou je niet van de waarheid en god, en niet van elkaar.
Dan ben je verstrikt geraakt in de gedachten, het idee dat liefde een gevoel is, een emotie.
Emotie en gevoel komen uit gedachten die als in-grond de angst hebben te verliezen en vanuit onzekerheid, beïnvloeding, manipulatie en de angst voor het verliezen van controle over jezelf en de situatie.
Als we tot volle wasdom zijn gekomen, kunnen we de diepe verbinding en de verfijning in het samenzijn met een partner aangaan en zuiveren we ons systeem in het dagelijkse leven, dan zijn we zuiver en
transparant in verbinding met elkaar, zodat we niet meer emotioneel hoeven zijn of gevoelens hoeven tehebben die ons heen en weerslingeren, die wij verwarren met de gedachte dat dit liefde is.
Liefde is de open heldere, zuivere en transparante verbinding tussen partners waarin er geen gevoelens en
emoties meer hoeven oprijzen omdat er geen onduidelijkheden zijn en verwarring.
Daar waar er emotionaliteit, verwarring en jaloezie is, daar kan de liefde die je ten diepste bent niet in het lichaam, in het menselijke systeem tot leven komen, op onvruchtbare grond kan niets groeien en gedijen,
hoe krachtig het zaad ook is.
In liefde zijn is elkaar innig lief hebben is direct en meteen, en te zijn en te omarmen met wat zich daarin aandient.
En dat wil zeggen dat een relatie nooit beter of slechter zal worden dan dat die hier en nu is, niet in de toekomst, maar dat het precies altijd is wat het in dit moment is, en dit is werkelijk aanwezig zijn, en dat is uiteindelijk liefde ZIJN in dit lichaam.
Liefde in de persoonsverbonden relatie kan afzwakken en verdwijnen omdat we niet waarachtig zijn,
en omdat de ander de geboden waarheid niet kan ontvangen en emotioneel wordt, en daarom is er geen waarachtigheid.
We kunnen het niet ontvangen en raken emotioneel, de waarheid is te pijnlijk en daarom word er gezwegen of gelogen, we werken mee aan het zwijgen of liegen omdat we de waarheid hoe vervelend
ook, niet in ontvangst kunnen nemen.
In sommige gevallen promoten we zelfs conflict, oneerlijkheid en jaloezie in de relatie.
Wat we niet kunnen ontvangen (waarheid) kan de ander ons niet geven.
Daardoor verloopt het communiceren met elkaar moeizaam en verdwijnt de liefde, want liefde is communicatie.
Als we zijn, of haar waarachtigheid niet kunnen ontvangen dan houden we oneerlijkheid in stand.
Het goede nieuws is dat we zelf verantwoordelijk zijn voor de verwijdering van liefde uit ons dagelijks leven met onze partner.
Dus om emotionaliteit te ontwijken zijn we niet waarachtig en drijven we liefde bij ons vandaan.
Emotie is het verleden van pijnlijke ervaringen, zowel persoonlijk als collectief.
Als we de emotie in onszelf aanzien en niet de ander als schuldige van onze pijn aanwijzen, dan kunnen we de waarachtigheid van de ander ontvangen en liefde leven.
Als we de verantwoordelijkheid voor de gevoelens nemen die in onszelf opkomen, kunnen we wat de uitkomst ook moge zijn, in eerlijkheid en waarachtigheid gaan kijken naar wat er zich aandient en daar vanuit weten hoe te handelen, dan komt de wijsheid hoe er mee om te gaan van binnen uit, en niet omdat we ons gekwetst voelen.
Emotie is het verleden, angst die in ons is geplant, door ervaring en daarom zijn we ongelukkig.
Liefde is geven, niet eisen, je kunt liefde niet eisen.
Het ongelukkig zijn zit hem in het eisen, willen en verwachten.
Hoe zit het met houden van de waarheid, want waarheid IS liefde, liefde voor wat IS en wat zich aandient in ons leven.
Liefde voor de waarheid, oprechtheid, eerlijkheid is het eerste waar we van dienen te houden, die liefde is liefde voor zuiverheid, God, en als we die liefde op de eerste plaats zetten in ons leven,,dan
komen we in oprechte liefde met onze partner, want liefde is oprechte, eerlijke transparante en zuivere communicatie, en wezenlijke verbinding, en is niet een sentimenteel gevoel, want gevoelens zijn een
product van de gedachten en die gevoelens werken weer als een katalysator voor nieuwe gedachten en sentiment.
Kunnen we dit asjeblieft onderzoeken in onszelf, anders zal dit de zoveelste aanname worden en kunnen we de staat van liefde ZIJN in dit lichaam niet realiseren.
Dienen we niet eerst van de waarheid te houden alvorens we van een partner kunnen houden?
Want als we niet met waarachtigheid kunnen leven, duikt er onzuiverheid op en dient emotie zich aan.
En zodra er emotie is in de relatie of de situatie, kan dat een duidelijke aanwijzing zijn dat er geen waarachtigheid geleefd word in de relatie of de situatie.
Zijn we wakker genoeg om dat te zien en te herkennen, of doen we alsof het er niet is en schuiven we het op de lange baan, waardoor onze relatie uiteindelijk vertroebelt en tot een einde komt.
Als er openheid, transparantie en waarachtigheid geleefd wordt in de relatie, waarom zouden er dan emoties opkomen?
Emoties vernietigen liefde, en liefde is communicatie, verbondenheid.
Niet elkaar trouw zijn volgens een mentale afspraak, maar trouw zijn aan de liefde voor het leven in waarachtigheid.
Niet eerst van je man of vrouw houden, maar eerst van de waarheid houden, de liefde voor zuiverheid, eerlijkheid, helderheid, en dat belichaamd in ons dagelijks leven, en dat is god in mannelijke of vrouwelijke vorm, en dat is liefde in een persoonsverbonden relatie.
Als je emotioneel bent, ben je niet vrij, de emotie is de draaikolk waarin we ons mee laten trekken in het pijnlichaam van het verleden dat ongelukkigheid en ontevredenheid veroorzaakt.
De pijn van het verleden, zijn de ongeziene niet begrepen stukjes liefde die vast zitten als een soort kramp.
Daardoor staan we niet in contact met het actuele NU. Het actuele nu vraagt aanwezigheid, aandachtig ZIJN.
En in die aanwezigheid, dat aandachtig zijn is, verdwijnt het denken naar de achtergrond.
Niet dat het denken verdwijnt, maar het denken draait mee op de achtergrond en komt naar voren als er aanspraak op gemaakt gemaakt wordt zoals het gebruiken van een instrument, bijvoorbeeld als er een vraag gesteld wordt waar je een antwoord wil geven, of een praktische uitvoering waarin we de kennis nodig hebben om een
handeling te verrichten zoals op ons werk bijvoorbeeld.
Het actuele, dat het NU is, aanwezigheid, IS het bewustzijn.
Daarin is geen verleden, of toekomst aanwezig, want verleden en toekomst is emotionele en mentale
pijn dat voortgekomen is vanuit gedachten, overtuigingen en geloofskracht.
Emotie is daarom GEEN puur gevoel, maar alle mentale/ emotionele pijn van het verleden, voortgebracht door eerdere ervaring, opgeslagen in het geheugen van het brein en het lichaam.
Puur gevoel (werkelijk sensitief zijn) is dat je alles in het lichaam kan waarnemen met bewustzijn in het
NU moment, want wat puur en vers is, is niet van gisteren, niet het verleden, en daar is dan ook geen oordeel bij betrokken, alleen denken dat verleden is oordeelt, en zet door benoeming de emotie in werking.
Puur voelen is de waarnemer zijn van de processen die zich aan je voordoen IN het moment zonder interpretatie van dat wat er door de sens (zintuigen) aan het licht komt, en zich openbaart als levend
ZIJN, en de emotie doorbrand, door de waarnemer te blijven van het proces dat zich in je afspeelt.
Emotie is dus het verleden, de pijn van het verleden dat geprojecteerd word in het NU, en verwachting is, de projectie naar de toekomst die eveneens pijn, teleurstelling en dus emotie veroorzaakt.
Dus emotie snijd je af van de actualiteit, en is de pijn van alle gisterens en alle morgens.
Aanwezigheid, aandachtig gewaar zijn in het actuele moment is het geluk ZiJN, gelukkig zijn en aanwezig zijn, gevoelig zijn, aangesloten zijn op het leven, Zelf de bron ZIJN.
In de persoonsverbonden relatie komt er emotie vrij.
Die emotie is het verleden van een gedachte aan een niet waarachtige relatie of situatie of interpretatie van één van hen of beiden, van wat we eens voor liefde hebben aangezien of nog steeds willen zien.
Deze emotie, ofwel het verleden die in het NU op komt, blokkeert de liefde.
In feite wil de emotie opgenomen worden in het liefdesveld van het NU zijnde aanwezige moment,
waarin de oude emotie die het verleden is GEHEELD kan worden.
Alleen een open hart zonder gerevitaliseerde herinnering aan pijn kan weer in liefde ZIJN en heel zijn.
Leven met een hart dat open is, dat is een hart dat in liefde is, en in liefde leeft.
Onze harten worden veelal gelijmd met bemoedigende woorden: hij/zij is het niet waard, volgende
keer beter, trek het je niet aan, enz.....
Zo verhard het hart, en sluit het denken met zijn mentale ideeën en overtuigingen de doorgang naar het hart af, en is het hart opgesloten achter de muren van deze mentale overtuigingen en ideeën,
waardoor liefde niet (meer) kan stromen.
Een open hart is een hart dat niet belast is met allerlei verdedigingsmechanismen, maar dat zichzelf
steeds weer in ongeschonden, open, ontvankelijke staat van zijn beweegt, zonder oordeel en ervaring, en herinnering dat het verleden in zich herbergt.
Als we een beschermend defensief mechanisme opbouwen, leg je de oude informatie over het
nieuwe heen dat puur is.
Daardoor kan liefde zich niet openbaren, omdat er steeds de oude ervaringen overheen gelegd worden.
Laat het hart open zijn, puur, fris en nieuw, zodat het oude, het verleden in het open hart, hier en nu geheeld is, en één is met dat open ZIJN, en vrij is om liefde te geven en te ontvangen, want geven is ontvangen.
Het gelijmde, herstelde hart draagt de pijn, angst en het verdriet, de oordelen van het verleden met zich mee en kan werkelijke liefde niet realiseren.
Alleen liefde en aanwezigheid in dat NU moment waarin er bewustzijn is van wat emotie is, kan je weer terug brengen in liefde.
Liefde begint met liefde voor de waarheid, want liefde is communicatie, jezelf totaal openen voor elkaar in alle waarachtigheid en zuiverheid.
Gehechtheid aan elkaars emoties manipuleert en saboteert de waarheid in de liefde, en zo zal liefde
in de relatie verdwijnen en neemt emotionele afhankelijkheid en angst verlaten te worden de plaats
van liefde in.
Het enige wat je kunt doen in liefde is trouw zijn aan de liefde, de waarheid, dat is trouw zijn aan god,
aan jeZelf, want er is god in mannelijke en vrouwelijke vorm.
Het is noodzakelijk te kunnen uitspreken wat er zich aandient in ons, maar ook dat wat zich aandient zonder oordeel en weerstand te kunnen ontvangen.
Als waarheid liefde is, en dat IS liefde, dan dienen we ons te zuiveren van zoveel mogelijk
onzuiverheden en onwaarachtigheden en binnen de relatie kunnen we elkaar helpen deze weg te bewandelen en elkaar daarin aan te moedigen.
En die waarheid is niet jouw of mijn waarheid, maar de waarheid van dat wat IS.
Dat wat IS, kan bijvoorbeeld de angst zijn die in ons opkomt, en die je benoemt in plaats van het te verbergen en niet uit te spreken en te doen alsof er geen angst is.
5 Liefde is communicatie.
We zijn op zoek naar liefde, altijd onderweg, en denken dat het buiten ons zelf is, in een ander mens.
Dat op zoek zijn is een reactie op het feit dat we niet weten wat liefde is en daarom iets zoeken bij een ander wat we niet kennen, niet in onszelf tot realisatie hebben gebracht.
Als we wel zouden weten wat liefde IS, dan stopt de zoektocht en ontdekken we dat wat, liefde is, dat we dat al ten diepste ZIJN.
We worden destructief als we onze pijnen nog niet verwerkt hebben of zelfs niet hebben kunnen inzien, en zijn de pijn gaan projecteren in ons dagelijks leven, en belasten niet alleen ons zelf maar
ook anderen hiermee.
Dit belemmerd het leven in liefde, en dat doet ons belanden in wanhoop, frustratie, gewelddadigheid
en pijn.
Als we zelfonderzoek doen dan zuiveren we onszelf en dan zal de liefde die we zijn op natuurlijke wijze door alles en al onze handelingen heen stromen.
We hoeven niets te doen, iets doen is van het denken, want liefde is wat we ZIJN.
Lief DOEN is geen liefde ZIJN.
Liefde is niet dat alles maar moet kunnen, geaccepteerd en of getolereerd moet worden.
Wij hoeven nergens naar toe of iets te doen, of te bereiken om liefde te WORDEN, want iets
WORDEN bevindt zich altijd in de tijd, en dat is nooit NU en het enige bereik in liefde is HIER ter plaatse waar je nu bent, met je volledige aandacht en aanwezigheid in dit lichaam.
Wat in de tijd vooruit geplaatst wordt is NIET de werkelijkheid van het actuele NU zijn.
En daarmee zal elk idee, gedachte over liefde, over hoe liefde is of zou moeten zijn, NIET zijn wat liefde IS.
Vergt werkelijke liefde geen overgave, een hart dat open, kwetsbaar en geraakt (aangeraakt) is?
Geef je over, wat wil dat zeggen?
Wil niet iets, en wil ook iets niet.
Zodra je geluk wil, zal ongeluk daar op volgen, want alles in dualiteit is van het denken en daarmee de tijd, het tijdelijke, en komt en gaat, en liefde is geen staat van komen en gaan.
Iets willen brengt altijd zijn tegengestelde beweging teweeg.
Overgeven is verblijven in de naaf van het wiel dat geen enkele kant op gaat, het wiel draait en beweegt, maar de naaf is de spil en is stabiel en stil, het onbewegelijke midden.
Reik niet uit om iets te willen hebben, maar laat alles stromen, laat wat je heb en wat er is, komen en gaan, dan is er frisheid, vernieuwing en verjonging.
Overgave is zien dat er geen bezitten mogelijk is, omdat alles op aarde, komt en gaat, verschijnt en verdwijnt.
Liefde IS de grondeloze openheid waarin alles is opgenomen en waarin alles omarmt is wat zich
aandient in ons leven, als ons leven, en daarmee als ons Zelf.
Vanuit deze pure liefde kan de zuivere liefde in een persoonsverbonden relatie ontstaan.
Werkelijke belichaming van dit in het dagelijks leven komt tot stand door de diepte hiervan te sensen, maar niet vanuit het denken en de overtuigingen, dan ben je weer verzand in de beelden en fantasieën, en dat is niet sensen, sensitief zijn, dat niets te maken heeft met emotioneel of sentimenteel zijn.
Liefde in de persoonsverbonden relatie begint dan ook niet met liefde voor de persoon, maar
allereerst met liefde voor de waarheid, liefde voor het leven in zuiverheid, waarachtigheid en transparantie.
Waarom zou je partner niet alles van je mogen weten, wat is er te verbergen, waarom mag de ander je zogenoemde zwakheden niet zien, waarom wil je dat mooie beeld voor je partner scheppen?
Onvoorwaardelijke liefde is dat we in ons zelf de integriteit leven van een oprecht, waarachtig, zuiver en transparant hart, dat ontstaat vanuit overgave en het opgeven van egovrijheid dat behoeftig is en nodig heeft en altijd op zoek is naar het beste voor zichzelf, buiten zichzelf om zichzelf te vervullen en
op te vullen uit gebrek aan een tekort ergens aan te hebben, meestal aan liefde.
In het samenzijn met een partner is het goed om beiden zelfonderzoek te doen om het
bewustzijnsveld te zuiveren, en daar zijn een aantal sleutels voor.
Daarin maak je jezelf, je eigen bewustzijnsveld steeds meer vrij van onzuiverheden, zodat zij de relatie, ofwel het gezamenlijke liefdesveld kan dienen.
Het gezamenlijk liefdesveld is de diepste en allerhoogste meditatie en lost de ego stukken op.
Conflict en afgescheidenheid in de relatie ontstaat als twee mensen allebei iets anders willen.
Het enige, en dat is spiritualiteit leven in je relatie, is dat we onze persoonlijke wil overstijgen en
beiden de wil van het leven, de wil van liefde ontdekken en leven, dat gelijk is aan god realiseren in dit lichaam hier op aarde.
De diepste waarheid is leven ALS DAT WAT IS, en daarmee leven in en als gods wil die niets anders
is dan jeZelf, je eigen welwillendheid.
Die wil is de heilige wil en komt voort uit de verlichting van ZIJN, waar geen enkel denkbeeld, idee of
gedachte toegang kan krijgen of heeft.
Deze overgave is vrijheid en is de enige werkelijke vrijheid zonder afhankelijkheid.
Je persoonlijke wil kan geen vrijheid zijn.
Je persoonlijke wil, die wil iets, en daarom is die wil niet vrij, en daarmee kan vrije wil niet vrij zijn..
Overgave aan het leven, en dat IS liefde, is de enige weg, want liefde is de tegenwoordigheid van ZIJN, en die staat is de natuurlijke staat die je in wezen altijd bent en zult zijn, het alomtegenwoordige.
Maar veelal botsen wij in een relatie omdat er geen één geworden liefdesveld is maar de uitvluchten
van ego's die liefde hoofdelijk en mentaal hebben gemaakt, en daarin is het ego voortdurend aan het
werk om het voor zichzelf zo goed mogelijk voor elkaar te krijgen, in plaats van het gezamenlijke
liefdesveld te dienen.
In dat liefdesveld is er alleen liefde en dat is wie we ten diepste zijn.
Als we de zuiverheid en de liefde voor waarheid aangaan in onze relatie dan heb je de rijpe in-grond om
liefde met een partner te leven, dan heb je de in-grond om een leven in liefde te realiseren met een partner in je dagelijkse bestaan.
Dit is geen idee of overtuiging, maar ligt feitelijk binnen ieders ervaring als dit gerealiseerd wordt.
6 Liefde is geen gevoel.
Via het denken en de gedachten leven, en via dat denken allerlei ideeën hebben over het leven en hoe dat eruit moet zien is niet leven.
Het denken is altijd indirect, en heeft als instrument een praktische waarde, want je denkt niet dat je leeft, je weet dat je leeft, en weten is iets anders dan denken, dan kennis hebben over of van iets. Het leven van het leven, gebeurt door het lichaam, het lichaam dat puur en onschuldig is en daardoor IS het lichaam liefde, alleen dat kan het leven als leven.
Het lichaam leeft het leven, niet je gedachten, want die gedachten zijn beelden en zijn niet direct. Gedachten leven niet het leven van jouw lichaam, maar je lichaam leeft ten eerste omdat er bewustzijn is, zonder bewustzijn, is er geen enkele gewaarwording.
Het denken kan alleen plaatsvinden als er een lichaam is, zonder lichaam geen gedachten, terwijl het lichaam zelf niet altijd het denken nodig heeft, behalve dan voor praktische zaken zoals werk, hobby’s en bepaalde vaardigheden.
Het lichaam heeft geen gedachten nodig om te weten of het honger heeft, of het kou voelt, of er gevaar is, het lichaam heeft de lagere instincten en overlevingsmechanismen die voor de veiligheid van het lichaam zelf zorgen, zonder dat daaraan een gedachte te pas komt.
Het denken is de verkoop truc van de wereld, de wereld van het krachtenspel, vanuit het denken komt er projectie van een onechte wereld die we scheppen in ons hoofd.
Het denken heeft vragen die weer nieuwe vragen scheppen etc etc ......
En gevoelens blijven aangestuurd door het denken steeds weer nieuwe gevoelens genereren, en zo blijven we in het krachtenspel van de wereld die we in onszelf geschapen hebben, een innerlijke gevangenis waarin pijn en lijden een rode draad is.
Door diep inzicht hierin en zelfonderzoek komen we hieruit.
Denken schept voelen, en die gevoelens zijn elk jaar, elke maand, elke week, dag, uur, minuut weer anders en daardoor niet betrouwbaar en stabiel.
Wat gisteren nog juist leek, voelt vandaag weer heel anders.
Het voelen,het zogenaamde gevoel is niet betrouwbaar, en daarom kan liefde niet een gevoel zijn. Als liefde geleefd wordt, dan is liefde in je dagelijkse leven een constante stroom, een onbewegelijke staatloze staat van zijn.
Problemen en niet problemen zijn één en dezelfde stroom, het zijn ervaringen, en die ervaringen
worden door het denken als leuk en of niet leuk bestempeld, die op hun beurt een gevoel van wel of niet leuk schept.
De realiteit is echter dat je steeds in het lichaam bent en dat de tijd invloed heeft op alles om je heen, en zelfs de verandering van het lichaam door de tijd.
Maar tijd heeft geen invloed op het ouder worden van aandachtigheid, aanwezigheid, en dan kunnen we zien dat het lichaam en alles eromheen ouder wordt en veranderd, maar bewustzijn blijft gewoon bewustzijn, en wordt niet ouder, veranderd niet in geen enkel opzicht.
Het lichaam dat het leven leeft IS liefde, het lichaam is de puurheid, het senst en is direct in contact met het leven, want het is leven, de directe ervaring van het leven, van weten dat je bent.
Als er genoeg pijn en lijden is, ontstaat er een verlangen om de diepste waarheid te willen leven en het denken te overstijgen en te zien voor wat het werkelijk is.
Dan begint men aan een spirituele reis om met bewustzijn hier op, weer de natuurlijke ware aard, het ware zelf te herkennen en te herinneren.
In het donker kan je het licht herkennen, het donker is alleen maar de afwezigheid van licht, van helderheid, van liefde, de ongeziene en onbewuste stukken.
Als iets bewust word, komt het aan het licht, en dat is verlichting, dat bevrijdt dat wat eerst in het donker leek te zijn en dat nu naar het licht mocht komen.
Pijn en lijden is de projectie van alles buiten ons zelf, de zoektocht in de wereld.
De wereld bevindt zich in ons hoofd en is de projectie van de wereld die wij buiten ons zelf denken waar te nemen.
Daarom word die wereld vaak vergeleken met een droom, een illusie.
In het lichaam zijn is in liefde zijn en op de aarde leven.
In gedachten zijn is in het verleden zijn, is in en als het denken zijn, en dat is in de wereld zijn, en dat is bestaan dat vanuit ervaringen de wereld buiten zichzelf projecteert, en dat is de wortel van pijn en lijden.
Het lichaam is in sens, in sensualiteit, het denken is altijd in beelden en overtuigingen, en is allemaal aangeleerde concepten, niet in de puurheid van het zijn, zoals het lichaam is.
Het lichaam proeft iets, en is direct in contact met de sens van het proeven, de smaak, en het denken gaat meteen beschrijven wat er geproefd word en interpreteert de beleving, die alleen een beschrijving is, maar niet de evaring zelf.
Zie je in je eigen ervaring wat een enorme afstand er is tussen het denken en de werkelijke beleving van de sensatie van het proeven zelf ?
Wat een andere realiteit is het denken, en wat een verlichting en vrijheid als er slechts de sensatie is van het proeven zelf dat vrij is van de gevangenis van de beschrijving, maar een directe beleving is van het sensen van het lichaam zelf.
De menselijke liefde wordt beschreven en komt vanuit de conceptualisering van het denken, en het denken schept gevoel, en projecteert daarmee gevoelens van liefde op de ander.
Ik ben zo verliefd op jou, ik projecteer de liefde die ik ben, die het lichaam is, door aaneengeschakelde
gedachten, die omgezet worden in gevoelens op jou.
Ik projecteer het raamwerk van gedachten die gevoelens creëren over jou heen, en verwacht vervolgens dat jij gaat beantwoorden aan mijn verwachtingen, het beeld wat ik van jou heb.
Daar vandaan kan ik jou niet zien zoals je bent, alleen maar zoals ik denk dat je bent.
De beelden kijken de beelden aan, er is geen relatie met elkaar omdat er gedachten over elkaar zijn en daarmee gevoelens, en die liefde is gevoel en sentiment, niet de ware liefde die je ten diepste
bent, de liefde die je voelt ben je zelf, de ander geeft je niets.
Zoals we al onderzocht hebben, liefde is de staat van zijn van het lichaam, de constante staat van in sens zijn en niet de tijdelijke staat van het denken en de gevoelens die emotie is, die veranderlijk zijn en dus onbetrouwbaar, en dat is GEEN liefde, hoe zou dat wat steeds veranderd, dat niet betrouwbaar is liefde kunnen zijn?
Je kunt het in de ervaring van je eigen dagelijkse leven zien, je heb hier en daar een meningsverschil, een conflict, allerlei soorten drama’s, boosheid, jaloezie etc...
Dit alles komt uit het denken, de overtuigingen waarin je een standpunt inneemt en recht tegenover je geliefde staat, je verdedigd je gedachten die niet eens van jou zijn, maar die je voor waar hebt aangenomen, allemaal oude aangeleerde patronen, overtuigingen en aangeleerde kennis van anderen.
Ben je in je relatie vrij van ongelukkig zijn, of hebben we de overtuiging in onszelf vastgezet dat dit niet kan?
Ik bedoel niet soms wel en soms niet gelukkig zijn, ik bedoel altijd, elk moment van de dag, week, jaar vrij zijn van ongelukkig zijn, dat niets van doen heeft met gelukkig zijn overigens.
Dat is de staat van elk moment onschuldig zijn, de staat van zijn met wat er is, zonder de ander de
schuld te geven van wat er in jouw leven gebeurt, want het is jouw leven en daarmee jouw verantwoordelijkheid.
Als beiden bereid zijn het ik, of persoonlijke (ego) zelf uit de relatie te halen, dan als de liefde voor
jezelf verdwijnt, dat wil zeggen de liefde voor het onechte zelf dat slechts alleen is opgebouwd uit gedachten, beelden en oude overgedragen kennis, overtuigingen, gedragingen en de identificatie
hiermee.
Als de liefde voor dat onrealistische zelf naar de achtergrond is verschoven en men weer in het sensen komt, in het aanwezig zijn in het lichaam, dan is eigenbelang uit de relatie en kunnen de twee lichamen moeiteloos samenvallen en in liefde zijn, en zal het denken zijn dagelijkse praktische plaats krijgen als onderdaan van het bewustzijn in het lichaam, in plaats van de bestuurder en zogenaamde bezitter van het lichaam.
Het lichaam zelf is opperste intelligentie en weet precies wat het moet doen wanneer het iets moet doen.
Dan heb je geen zogenaamde intuïtie meer nodig, want je bent dan in de bron en als de bron van het in sens zijn zelf, en dat is de plaats van intuïtie, de bron van waaruit intuïtie opborrelt als zichzelf.
Het lichaam is daar van nature, het sensen is de hoogste intelligentie dat de essentie van het lichaam is, en die essentie is je ware zelf die voorbij tijd, ruimte en gedachten is.
Alleen het ZIJN dat niet over zichzelf kan denken is het ware zelf dat pure liefde is.
Alles wat nog in beelden, ideeën of concepten gevat kan worden is projectie van het denken en kan niet zijn wie je bent, je ware zelf kan niet gekend worden, is geen beeld of gedachte.
Wat wij tot nu toe geleerd hebben is dat liefde een gevoel is, maar het is ergens ontstaan en doorgegeven van generatie op generatie, maar we hebben zelf nooit onderzocht of het wel klopt, of het de waarheid is, en ons leven getoetst in de dagelijkse ervaring die we met liefde hebben.
Als we kijken naar onze relaties, kan je zien dat er op sommige punten, bij de een meer dan bij de ander, verdriet, drama, ruzie, onenigheid, ontevredenheid in de relatie is, en dat veel relaties uiteindelijk op niets uit lopen, en we zijn vaak niet geïnteresseerd genoeg om te kijken waar het hem nou werkelijk in zit, waarom het fout loopt.
De leugen die we onszelf voorhouden is dat we niet in een relatie kunnen zijn die vrij is van ongelukkig zijn.
Het goede nieuws is dat dit wel mogelijk is, en hier in dit werk is er zichtbaar gemaakt wat de weg is om vrij te zijn van ongelukkig zijn.
Vrij zijn van ongelukkig zijn is vrij zijn van je overtuigingen, je ideeën, de concepten, de vastomlijnde denkpatronen over en van liefde.
Het vasthouden aan dit wat je jezelf noemt en heilig heb verklaard is juist het probleem, daar is het conflict in de relatie, het conflict is jezelf, niet de ander, het is jouw projectie van hoe het moet zijn.
En dat houden van jezelf is het houden van je drama’s, je problemen, je overtuigingen, het houden van je verdriet en conflicten, want die geven ons het gevoel dat we bestaan, want we zijn bang om niet te bestaan, en daarom bang om te leven en niet gezien te worden, niet belangrijk genoeg te zijn, bang dat we niet als de moeite waard gezien worden.
7 Liefde leven is zelfonderzoek
en bereidheid tot transformatie
In de persoonsverbonden relatie.
Waarom ben je bij je partner, waarom ben je in een relatie?
Waarom zijn we steeds in conflict met elkaar?
Het wordt als zo normaal gezien om conflict, ruzie of onenigheid te hebben, dat als je dat niet heb, je relatie niet gezond is.
Zo ver heen van liefde zijn we, omdat we het vergif zo gewend zijn, dat we het als normaal
accepteren, zelfs zeggen dat dit zo hoort.
We zeggen dit alleen omdat we geen flauw idee hebben hoe we kunnen leven met onze partner ZONDER conflict of argumenten.
Liefde is niet iets van het denken, wat steeds weer een standpunt of mening heeft en inneemt.
Dat komt omdat we DENKEN dat we lief hebben maar het is mentaal, een idee over liefde en daarmee geen liefde.
Liefde is een staat van ZIJN die constant is, liefde is vrij, verlichting, of hoe je het in godsnaam ook wil
noemen, het doet er niet toe wat voor etiket we erop plakken.
Wij zijn die liefde, de god in mannelijke en god in vrouwelijke vorm.
In het BESTAAN verschijnen problemen, omdat bestaan de wereld is, en de wereld is voortgekomen uit het denken, en denken is geen liefde, want de maatschappelijk opgebouwde wereld is een mentale wereld, mentale liefde die is opgebouwd uit denkconstructies.
Liefde is het leven zelf dat zich elk moment aan je openbaart in wat IS, als de her en erkenning IK BEN.
Die liefde, die staat van ZIJN, is het leven dat door alles en iedereen heen beweegt, en dat leven is niet jouw of mijn leven, maar leven zonder meer, en in het leven zelf komt geen enkel probleem op.
En dat is de terugkeer naar het paradijs.
Niet de godsdienstige overtuigingen waaruit het geloof voortkomt, maar werkelijk belichaamd in het
hier en nu, meteen in dit lichaam, deze aanwezigheid het paradijs betreden.
De emotie verdrijft de liefde en schept verwarring in het bestaan. Je bent dan niet meer puur sensen die werkelijk intelligentie is.
De emotie neemt bezit van ons en we worden een emotioneel lichaam in plaats van het lichaam dat puur sens is, liefde is, want het pure lichaam is het voertuig van liefde en is het systeem van God.
Emotie is geen puur gevoel en is geen sensatie, is niet sensitief zijn, want emotie is de vastgezette pijn
van het verleden en de ervaringen die we hebben opgeslagen in het denken en daardoor vastgezet in het lichaam.
Waar de emotie het lichaam vergiftigd met zijn mentale pijn die alle puurheid en helderheid van het sensen (sensitief zijn) verdrijft en bezit neemt van helder en puur sensitief ZIJN, daar kan liefde niet aanwezig zijn.
Sensitief zijn heeft niets te maken met emotioneel zijn dat voortkomt uit het denken/voelen.
De sensitiviteit waar wij over spreken is in het hier en nu aanwezig zijn met al je zintuigen zonder
interpretatie van de situatie of denken/voelen, en dat is volledig functioneren van bewustzijn als bewustzijn.
In het denken aan het verleden of de verwachtingen van een toekomst, daar creëert het denken het drama en het niet gelukkig zijn, daar wordt de liefde die we ZIJN ondermijnt, laten we hier asjeblieft
naar kijken.
Want het vergif van emotie verdelgd de liefde en we steken elkaar aan met emotie, we projecteren
emotie op elkaar, we projecteren ons eigen ongelukkig zijn en negativiteit op de ander.
De liefde is de pure sens die ontspringt vanuit de bron, en daarmee de afwezigheid van het denken dat het verleden is of de toekomst, het open bewustzijnsveld is de deur naar de bron, de kern van wat
wij ten diepste zijn.
In het pure sensen zijn, is leven van nu tot nu moment en daarin is geen ruimte voor ongelukkig zijn dat voortkomt uit emoties die altijd aangestuurd worden door het denken, de gedachten.
De emoties bedekken helderheid en zuiverheid en brengen verwarring waardoor drama geactiveerd wordt en emotie verder verspreid worden naar onze naasten, ons werkveld en in ons gezin.
Inzicht in emotie brengt ons uit drama en ongelukkig zijn naar innerlijke rust, wijsheid, helderheid en zuiver leven.
Uit de drama van emotie zijn is leven in het hier en nu, en dat is liefde ZIJN.
Je hoeft niets te doen, te worden of te zijn om jezelf te zijn.
Je hoeft niet te veranderen want je kunt niet veranderen wat je bent, want je bent wat je bent.
Veranderen is iets toevoegen of weg laten aan je gedrag, dat dan iets doen wordt, je best doen, een inspanning, en dat is een gedoetje, dat is niet werkelijk en zuiver je ware zelf zijn.
En zolang je het idee heb dat je iemand bent, je karakter of identiteit zal die geforceerde verandering niet blijvend zijn en altijd uitmonden in frustratie en teleurstelling, en een oneindige zoektocht naar
jezelf opleveren.
Alleen transformatie is blijvend, omdat transformatie voortkomt uit inzicht, doorzicht en overzicht.
Transformatie ontstaat door zelfonderzoek, dat meditatie is.
Transformatie in een relatie realiseert zich als er overgave is aan de geliefde. Als er niets meer te willen is waardoor je alles geeft, alle liefde geeft die er in je is als jezelf, niets anders dan geven waarin je niets achterhoud en niets voor jezelf wil houden, je bent het leven dat zich aan het leven geeft, je
geeft jezelf aan jezelf omdat je realiseert dat alles is wat jij bent.
Dat is je rijkdom, de rijkdom van vrij zijn, vrij van je wil die altijd iets wil, waardoor je niet vrij en gelukkig bent.
Alleen als je liefde bent, liefde realiseert in je dagelijks leven, liefde dat geven is, alles geven, dan stroomt de rijkdom van eeuwig geluk je hart binnen, dan word je het hart, de liefde zelf, dan zal je persoonsverbonden relatie je verlichten en bevrijden van de zelfzuchtigheid van het ego dat ons afscheid van onze geliefde, dan zal god in mannelijke vorm herenigd zijn met god in vrouwelijke vorm.
Allereerst begint het heilige huwelijk IN jeZelf.
Het is het huwelijk van eenwording met/van de grondeloze openheid, verlichting, god, jeZelf.
De realisatie van het heilige huwelijk is het plaatsvinden van éénwording met de bron en als de bron.
Daar vanuit vindt de verbinding plaats met een partner, vanuit heel ZIJN, zodat persoonlijkheid, ego
overstegen is en niet meer in nodig hebben zit, geen verwachtingen, geen projectie van je eigen
verlangens op de ander, hoe de ander zou moeten zijn en reageren.
Zolang persoonlijkheid iets wil van de ander, ergens iets van vind, kan het heilig huwelijk niet manifest zijn, want een standpunt hebben IS afgescheidenheid.
Overstijgen van persoonlijke wil naar goddelijke wil is de sleutel.
Die goddelijke wil is totaal geven van je hart in overgave, volledig IK HOU VAN JOU, houden van god in je partner, want zij is god in vrouwelijke vorm, volledige acceptatie van wat IS en wat zich aandient,
de omarming van het leven zelf dat hier en nu IS.
Persoonlijkheid, denken, het ego is geen ware intelligentie, want het denken is fragmentarisch en
frauduleus, een mechanisme dat altijd in afscheiding functioneert.
En wat in afscheiding functioneert kan geen heelheid, éénheid voortbrengen.
Wat heilig is in de mens is de intelligentie van ZIJN, aanwezigheid, dat god IS, en dat waarheid en werkelijkheid is, heelheid waarin geen afscheiding is, wat liefde IS.
Met deze diepste waarheid (liefde), die intelligentie is, kan samenzijn met een partner het heilig huwelijk genoemd worden, dat vrij is van ongelukkig ZIJN.
Het heilige huwelijk kan geleefd worden als men in de bron van liefde IS, als de bron, en als je door de tunnel van pijn en lijden bent gegaan en de noodzaak van transformatie en realisatie in je dagelijkse leven ziet, niet een mentaal idee, ideaalbeeld, of alleen dromen of mijmeren hierover, maar als je meteen en rechtstreeks waarneemt waar je nu bent en staat, dat je ziet dat je IN die liefdesbron bent, dat je die bron Zelf BENT.
Dan is er afwezigheid van ongelukkig zijn, niet vandaag of morgen, er is dan elk moment vrij van verleden zijn, en dat is vrij zijn van ongelukkig zijn.
Met een idee, voorstelling of een methode vanuit mentale projectie is samenzijn, een weg van verdriet, teleurstelling, ups en downs.
Als je de liefdesbron BENT, realiseert in je dagelijkse leven, werkelijk transformeert, dan stroom je hierin over naar je partner, en je partner naar jou, zodat de heilige gevende stroom zelf de dragende liefde en devotie IS, en dit kan je niet DOEN, je kunt het alleen ZIJN.
Dit geven is je eigenbelang (op)geven, voor toewijding, je persoonlijke zelf in overgave (op)geven, door GEVEN, GEVEN en GEVEN, totdat je pure en heilige ware zelf die de bron IS, zichzelf heeft blootgelegd aan zichzelf als zichzelf, als liefde, en alle persoonlijke eigenbelang heeft getransformeerd om dienstbaar aan elkaar te zijn, zo kan zij hem zijn natuurlijke GEZAG weer terug geven, en hij in zijn werkelijke mannelijke kracht ZIJN en dienstbaar aan de liefde en wijsheid die zij als god in vrouwelijke vorm IS.
Dit IS de verwerkelijking van het hof van Eden, het paradijs van in den beginne........ EN DIE IS HIER EN NU.
8 Overstijgen van eigenbelang.
Geluk is niet het tegenover gestelde van ongelukkig zijn.
Geluk is de staat van ZIJN die onafgebroken aanwezig is bij iedereen, wanneer het verleden en de
toekomst, en daarmee het denken dat geluk in de weg staat niet de actuele staat van aanwezigheid ofwel bewustzijn vertroebeld.
In de persoonsverbonden relatie zijn we bang onze onafhankelijkheid te verliezen, we houden een stukje reserve, bang dat zij onze vrijheid afneemt, de angst onze mannelijkheid te verliezen.
Ik wil kunnen doen wat ik wil, is een veel gehoorde kreet, die eigenlijk betekent: ik ben behoeftig en heb nog van alles nodig, dus ik bescherm mijn zogenoemde vrijheid, die uiteraard geen echte vrijheid is.
Zoals je zelf kan zien en onderzoeken is dit niet werkelijke vrijheid, maar gehechtheid die afkomstig is
vanuit behoeftigheid en nodig hebben, en dat is GEEN vrijheid, maar gebondenheid aan deze krachten die aan je trekken.
De relatie IS het gezamelijke liefdesveld, het veld dat door samen ontgonnen dient te worden, samen
zaaien, voeden en oogsten.
Als er twee maal ego is, zijn er twee afzonderlijke individuen die iets willen HEBBEN.
Als er twee maal liefde is, is er twee maal GEVEN.
Liefde GEEFT, persoonlijkheden willen HEBBEN.
Seks wil hebben,
Liefhebben wil geven.
Seks stimuleert egoïsme,
Liefhebben is onzelfzuchtig.
Seks wordt aangestuurd door het denken, Liefhebben door het sensen (afstemmen).
Seks is behoeftig,
Liefhebben is niet nodig hebben.
Seks is afhankelijkheid,
Liefhebben is vrijheid.
Seks manipuleert,
Liefhebben laat zijn.
Seks is opvulling.,
Liefhebben vervult.
Seks is doelgericht (orgasme)
Liefhebben is zonder gerichtheid.
Seks is op zoek naar bevrediging.
Liefhebben is zonder eigen belang.
Seks is destructief,
Liefhebben is helend.
Seks is op zoek naar opwinding,
Liefhebben maakt verbinding.
Seks verwart, zaait twijfel, is oneerlijk en maakt emotioneel,
Liefhebben is waarachtig, zuiver, helder, transparant en aanwezigheid.
Seks is afgescheidenheid,
Liefhebben is éénheid, de bron.
Seks is bezig zijn met je persoonlijke zelf dat eigen belang is.
Liefde is geven en delen, kijkend vanuit belichaamde heelheid, waar het klopt voor de betrokken partijen.
Men dient het ego/persoonlijke zelf zoveel mogelijk UIT de relatie te halen.
Dan kan er een stromende en diepe intense relatie ontstaan vanuit een harmonieus en natuurlijk samen ZIJN.
Er is niet zoiets als vrije liefde. Liefde in zichzelf IS vrij en IS wie je ten diepste bent.
Wat vele onder vrije liefde verstaan, is vrijheid van het ego/persoonlijke zelf dat kan doen wat het wil om zijn behoeften te bevredigen, en aan dat wiel van behoeften komt nooit een eind.
Veel tantrische workshops zijn hierop gericht, en stimuleren behoeftigheid, spanning,
opwinding, verlangen en nodig hebben, en de verslaving hieraan.
Door het stimuleren van verlangen en behoeften te kweken, worden we in de greep gehouden van verwarring, onrust, teleurstelling, emotionele pijn en kwetsuren die belastend zijn voor ons dagelijkse bestaan, we vinden dat we onszelf maar over onze jaloezie heen moeten zetten, maar desondanks voelen dingen toch niet goed en blijven we op onszelf inpraten dat het pas echt van liefde getuigd als
we de pijn en het verdriet moedig dragen.
Seks wil onderzoeken, ervaren en experimenteren.
Dit is de pijnlijke en fatale weg die uitmond in binding en verlatingsangst en naar het opvullen van de leegte van een leven zonder liefde die afhankelijkheid en verslaving aan seksuele ervaringen is, en dit in stand houd.
Liefde is liefde en stroomt vanuit het hart van bewustzijn en aanwezigheid, de onuitputtelijke bron van je ware Zelf die de realisatie van liefde IS als jezelf.
De uiting van liefde ontspringt vanuit de puurheid van het lichaam ZIJN, dat pure liefde IS zonder beelden.
De sens is de directe beleving van het lichaam zijn, en is in die staat niet beïnvloed door conditie. Daarin zijn er geen seksuele gedachten en fantasieën, omdat die vanuit denken, conditie en confirmatie van de conditionering komen.
In seks kun je de gretigheid, de ongeduldigheid, de behoeftigheid, het willen hebben voelen.
In liefde voel je het willen geven, de rust en de aanwezigheid, de betrokkenheid zonder verwachting, zonder resultaat, de natuurlijke zachtheid die nergens naar graait en die nergens druk op zet.
Die liefde is de dragende kracht van aanwezigheid die ontspringt vanuit de onuitputtelijke bron, en daarom heeft liefde niet nodig en is niet behoeftig.
De onuitputtelijke bron kan alleen maar overstromen, geven en delen. Deze staat in het lichaam, in je dagelijkse bestaan integreren IS vrij zijn van ongelukkig zijn en het leven van liefde gerealiseerd op aarde in dit lichaam.
Zolang het gezocht word in verschillen, in variatie, zolang de ene behoefte na de andere vervult wil worden en de ene vorm voor de andere ingewisseld, dan begrijpt men nog niet wat liefde is.
Zolang behoeftigheid in stand gehouden wordt, en zogenaamde vrije liefde als excuus gebruikt wordt
voor de vrijheid van het ego om in de verslaving van oneindige behoeftigheid te blijven, zal hij/ zij zichzelf niet in zijn/ haar volledige kracht ervaren, niet dicht bij zichzelf zijn, zichzelf niet waarlijk kennen.
Zo kun je zien dat de driftmatige energie nog steeds de boventoon voert in plaats van aanwezigheid die werkelijk vrij is.
En die vrijheid is vrijheid van behoefte, vrijheid van nodig hebben.
De ene is allemaal.
Haar tempel is de belichaming van alle tempels.
De ene vrouw is alle vrouwen.
Haar eren is het hele vrouwelijke collectief eren.
Een reis langs alle vrouwen is overbodig om de essentie van liefde te belichamen.
Zij is één en zij is Al.
Het tantrische hart is de realisatie van onafgescheiden, onverdeeld aanwezig zijn zonder eigenbelang.
Universeel zonder voor of afkeur.
Liefde is geen keuze, liefde is ZIJN dat altijd is, jezelf zijn als de bron, het eerste en enige.
Er is universele liefde, en dat is de liefde die alles omarmt.
En er is universele liefde in een persoonsverbonden relatie waarin er toewijding is aan je partner en waarin je naar elkaar overstroomt.( geven en delen). Je kunt die beide velden niet door elkaar halen, want daar ontstaat onherroepelijk verwarring.
In universele liefde ben je wel IN maar niet VAN de wereld, dat wil zeggen zonder behoeftig te zijn, nodig te hebben en je verlangens te bevredigen en dat buiten jezelf te zoeken, want wat is er te
zoeken als je de eerste en enige bent, de bron van al het water?
En in de universele liefde van je persoonsverbonden relatie leef je de diepe intimiteit met je partner, waarin je met elkaar op alle lagen en steeds dieper met elkaar verbindt.
Als je deze ontdekking in jezelf heb gedaan, want liefde is liefde en dus een diep intens aanwezig zijn, dat in zichzelf de liefde is, en liefde heeft geen experimenteren en onderzoeken nodig buiten de
relatie, want liefde is liefde zoals we hebben kunnen zien, als je het kan zien.
Experimenteren en onderzoeken is seks en daarom kunstmatig (kunstjes) en dus onnatuurlijk.
Om lief te hebben hoef je niet te experimenteren of te onderzoeken.
Liefhebben is liefhebben met je hart vanuit je hart, als het hart, het centrum, de bron, want je hoeft niets te leren, te onderzoeken en te experimenteren wat je al bent.
In de persoonsverbonden relatie.
Als we niet recht door zee zijn, niet helemaal onszelf zijn, transparant, waarin alles van onszelf zichtbaar is voor de geliefde, dan kunnen we niet volledig in liefde zijn.
Er zal dan emotie in ons zijn die spanning teweeg brengt en het lichaam afsluit en ongevoelig maakt om liefde te realiseren en te laten stromen, we blokkeren daarmee ons Zelf en het bedrijven van de liefde met onze partner.
De tempel, en zij is de tempel, is vaak al vol spanning door de oneerlijkheid en de onzuiverheid van de ervaringen van het verleden die in haar zijn gestopt door oneerlijke en onzuivere liefdespartners..
En ergens diep in haar weet zij dat hij niet weet hoe hij haar lief kan hebben, ze voelt dat er iets niet klopt, maar kan het vaak niet plaatsen, en dat maakt haar onzeker en wankel.
Haar emotie en spanning is het gevoel van het ontbreken aan eerlijke en oprechte liefde die wil beminnen, lief wil hebben, haar wil dienen en eren en haar ziet voor wie zij is: God in vrouwelijke vorm.
Hij kan haar diepe liefde, en haar diepere energieën, die de mysterie van haar wijsheid is niet in haar ophalen.
Zij kan de gevoeligheid en de liefde die ze IS, niet in zichzelf meer ophalen door de vergissing en de misleiding van generatie op generatie over dat liefde seks is.
Als zij de zuiverheid weer erkent in zichzelf en ophaalt, kan de godin de man weer aanraken met haar zuivere liefde en hem weer in liefde terug brengen.
Dan kunnen beiden hun plaats in het paradijs weer innemen.
Dit is de ware meditatie binnen de relatie, zij kan hem zichzelf als liefde en god in mannelijke vorm laten realiseren als er van beide kanten bereidheid is dit aan te gaan, zij helpen elkaar als het één geworden liefdesveld dat we de relatie noemen.
9 De godin in haar openen.
De seks industrie, bladen en filmpjes en allerlei seksuele hulp attributen leiden je af om werkelijk lief te hebben, maken je gewelddadig, behoeftig, afhankelijk en ongevoelig.
Hierdoor raak je steeds verder verstrikt in de verslaving van het willen hebben van steeds extremere impulsen en ervaringen op dit gebied, omdat alles na een tijdje went en geen vervulling meer schenkt.
Dit is niet vrij zijn, dit is geen keuze vanuit vrijheid, maar vanuit behoeftigheid, nodig hebben en verslaving aan ervaring.
Wil de Godin weer de liefde die zij is belichamen en leven op aarde, en de man weer in liefhebben brengen, zal er een einde aan de commerciële seksuele ruilhandel tussen man en vrouw dienen te komen.
Om weer in liefde verenigd te worden is er allereerst bereidheid tot eerlijkheid en zuiverheid om het
menselijke systeem in de relatie, de liefdesverbinding te transformeren en te belichamen, om opnieuw
terug te komen in het lichaam, als bewustzijn.
Wanneer zij de godin en dus de bewaarder van liefde in haar zelf tot leven brengt, en dit ook kan leven in haar dagelijkse leven, dan zal de man die bij haar zal zijn haar spiegel en gelijke zijn.
En als de man nog niet in de liefdevolle verbinding is maar wel de bereidheid heeft daar te willen zijn, dan kan zij hem meenemen in het bewustzijnsveld van de godin en hem wijzen hoe hij liefde kan leven, hoe hij liefde kan belichamen in het dagelijks leven en gaan zien dat de godin die zijn vrouw is, de deur naar het paradijs is.
Zij is de deur naar liefde als zij die zuivere liefde die zij IS kan ophalen in zichzelf.
Dit kan alleen tot stand komen als de vrouw in haar volledige vrouwelijke kracht is en niet meer aan het wankelen kan worden gebracht, zodat zij zich niet meer inlaat met seks en promiscuïteit, maar de liefde die zij IS heeft gerealiseerd in haar dagelijks bestaan.
Zij dient de verwarring omtrent seks in te zien en te doorzien dat dit werkelijk niets met liefde te maken heeft.
De vrouw is de liefde zelf, de wijsheid die aan de mens is toegekend, en god schonk hem de vrouw.
De vrouw is de poort van leven, want leven is liefde en wijsheid voor de mens op aarde geschonken door god, het onnoembare, onmeetbare, oneindige, ondoorgrondelijke.
Van haar houden, haar eren, liefhebben en haar wijsheid op aarde manifesteren is de wereld weer terugbrengen in de liefde van god, belichaamd op aarde.
Aanbidding van de vrouw is aanbidden van de liefde, de wijsheid en het mysterie van de baarmoeder van geboorte, de baarmoeder van leven, de bron van waaruit alles is en zal zijn, binnen bewustzijn.
De vrouw is de liefde en de wijsheid die de man(mens) weer in harmonie brengt met zijn manifestatie kracht
op aarde zodat hij haar liefde en wijsheid in zich kan absorberen door het ophalen van liefde/wijsheid uit
haar baarmoeder/mysterie en zo tot uitdrukking kan brengen in de wereld, het bestaan op aarde.
De allerhoogste en meest krachtigste tantrische wijsheid die verloren is gegaan en die opnieuw kan worden herontdekt.
De enige hoop op liefde in de wereld is de vrouw, omdat zij diep in haar, de bewaarder van het leven is, liefde is.
Alleen zij kan als ze weer in haar oorspronkelijke kracht en heldere liefdesstroom komt, de man weer tot liefde brengen, tot zichzelf, als liefde en de bron realiseren.
Overal ter wereld zijn mannen en vrouwen misleid.
De man weet niet meer hoe hij de vrouw moet liefhebben.
Hij brengt haar diepe liefde in twijfel en maakt haar daarom emotioneel, en omdat hij zelf misleid is en het verschil tussen seks en liefhebben niet kan onderscheiden van elkaar, heeft hij seks met haar, dat hij voor liefde aanziet.
De ware Godin is krachtig in haar bewustzijn en kan haar man tot transformatie brengen en hem in heldere zuivere kracht brengen door het leven van haar zuiverheid en integriteit van de liefde die zij In zich heeft gerealiseerd als zichzelf.
Zijn toewijding, aandacht en bereidheid om zijn ego en driften te overstijgen, en haar werkelijk lief te hebben zonder iets te zoeken buiten zichzelf, is de (h)erkenning dat zij, de vrouw een ware Godin is.
Daar waar zij nog behoeftig is, en haar driften niet heeft doorzien en getransformeerd heeft, zal de man met wie zij is, haar eigen spiegel van driftmatigheid, behoeftigheid en spelmatigheid zijn.
De vrouw is weer belichaamde liefde op aarde, als zij eerst de Godin in zichzelf heeft opgehaald en gerealiseerd in haar dagelijkse bestaan.
Als zij de liefde, de heiligheid, het mysterie van haar diepe essentie weer heeft opgehaald, de diamant
die zich bevindt in de heilige tempel die zij is, zal die kracht haar gelijke herkennen.
Dan kan zij de man weer daar brengen naar wat hij duizenden jaren geleden vergeten is, namelijk, om in de ware kracht van de Krijger aanwezig te ZIJN, de enige waardigheid en waarde voor de man in dit leven, het allerhoogst verhevene, belichaamd op aarde.
Zijn gebed is het ware gebed, de enige pure meditatie in de tempel die zij IS, en het ophalen van de diamant ( liefde) in haar, en dit zal zijn ego bevrijden van de dualiteit tussen hem en de (zijn) geliefde.
Dit is de éénwording van het mannelijke en vrouwelijke principe.
Alleen de Godin, de vrouw die in haar kracht staat kan haar man daar brengen, en zij IS de Godin.
Waar de man naar verlangt is niets anders dan bekrachtigt worden door de vrouw.
Door haar bekrachtiging komt zijn mannelijke daadkracht in de wereld tot stand.
De vrouw kan alleen de man bekrachtigen als hij volledig toegewijd en aanwezig is bij de vrouw en haar eert.
Hij bekrachtigt haar vrouw zijn en de godin die zij is, door zich niet te laten afleiden en verleiden door de wereld om hem heen die zijn aandacht en aanwezigheid wegtrekt bij haar vandaan.
Dat maakt dat zij voelt dat zij hem niet volledig in vertrouwen kan nemen en zichzelf niet kan geven en openen, waardoor zij emotioneel wordt.
En daarom zal zij hem niet kunnen bekrachtigen.
De wederzijdse bekrachtiging is geen afhankelijkheid maar een diepe innerlijke wijsheid, dat verheldering en zuivering heeft ondergaan door diepe bewustwording van de relatie tussen man en vrouw.
Eer niet je vrouw omdat ze je de vrijheid geeft je met anderen te delen, maar eer haar omdat ze je de weg
wijst om vrij te zijn van nodig hebben buiten jezelf, vrij te zijn van ervaringen te willen in de wereld.
Eer haar niet omdat je mag doen wat je wil vanuit eigen(ego)belang.
Eer haar door te zien dat je niet afgeleid wordt, niet verleid word, en toegewijd bent aan het ware zelf dat vrij is van problemen, vrij is van ongelukkig zijn, nodig hebben en behoeftigheid.
Wees vrij van het krachtenspel van de wereld en laat je daar niet in trekken.
Dat is het hoogste gebed dat je kunt leven, en dat is bevrijding dat doorzien van het ego is.
Dan is er dienstbaarheid aan de ziel, gelijk het ware Zelf.
Zolang je het welles nietes, aantrekken en afstoten, en het duw en trek spelletje blijft spelen en elkaars egovrijheid stimuleert, zal pijn, lijden, teleurstelling, conflicten en ongelukkig zijn je deel zijn.
Kunnen we de man weer in liefde en aanbidding brengen voor het vrouwelijke collectief, dat door de eeuwen heen is geëxploiteerd, onderdrukt en ge(mis)bruikt?
Het is de man zo gewoon voor zijn eigen belang, behoeftigheid en het onderdrukken van zijn agressie door seksuele frustratie.
Hij verheft zijn stem, voelt zich aangevallen, vloekt tegen haar, slaat met deuren als zij hem aanspreekt omdat hij niet met zijn aandacht bij haar is.
En daar in dat moment begint de liefde te gaan, verdwijnt de liefde, de verfijnde afstemming, het dicht bij elkaar zijn.
Zij beseffen beide niet wat de gevolgen, de uitkomst is van zo'n uitval.
Ze zijn beide niet waakzaam in dat moment waarin hun liefde aan het verdwijnen is.
Het einde van de liefde tussen man en vrouw is de onachtzaamheid, het niet waakzaam zijn.
Bij elkaar zijn is niet de afspraak dat je bij elkaar hoort, met elkaar woont, met elkaar getrouwd bent.
Bij elkaar zijn is dat je geheel en al met je aandacht bij elkaar bent vanuit een oprecht hart en oprechte interesse in elkaar, en in complete afstemming, in totale communicatie met elkaar, want liefde is communicatie.
De vrouw kan al haar liefde niet geven omdat hij het niet kan ontvangen.
Wat hij niet kan ontvangen kan zij hem niet geven.
Er is bewustwording mogelijk waarin de man opnieuw geïnitieerd wordt, een nieuw bewustzijn op liefde, een revolutionaire shift voor een nieuw liefdesleven waarin er geen pijn, lijden en ongelukkig zijn meer is.
Dit is geen idee of overtuiging maar is wat feitelijk geleefd kan worden als je werkelijk open staat voor deze transformatie.
Als je de godin in haar intens liefhebt, de vrouw eert, met je volledige aandacht bij haar bent en haar
omringt met je krachtige mannelijke aanwezigheid, zal de vrouw haar godin zijn dan niet voor je openen?
Zullen al haar opgedane kwetsuren, pijn en geslotenheid, die ervaringen van het verleden zijn dan niet
opgeheven worden?
Zal zij die man die zich op deze wijze aan haar overgeeft en haar dient met zijn volledige liefde, niet alles geven?
Zij zal in de ferme en krachtige heldere aanwezigheid van zijn volledige onversnipperde liefde, haar diepe wijsheid kunnen bevrijden uit de diepe grond van haar vrouwelijkheid, zodat de man met deze
schat aan wijsheid en liefde, de wereld weer in vrede en liefde kan brengen.
Alleen de man die haar diepe wijsheid kan aannemen zal het paradijs weer betreden en haar weer volledig in haar vrouw zijn kunnen zien, en zij zal zijn mannelijke gezag die uiteraard geen dominantie is kunnen ontvangen en hem weer in zijn werkelijke mannelijkheid kunnen zien.
Door hun gezuiverde samenzijn, verspreiden zij de liefde in de wereld en inspireren zij hun omgeving
in liefdevol samenzijn.
Zie de volmaaktheid in haar, in de godin die de belichaming van liefde IS.
Kom in volledige liefde en aanbidding voor haar, de godin.
In haar tempel, maak contact met haar diepe baarmoederlijke wijsheid, zodat de man kan transformeren van het hebben van seks naar liefhebben.
In haar tempel ontwaakt, als je stil en aanwezig bent de liefde die je vervult van kracht en wijsheid.
Alleen de liefde kan de wereld redden, en de man is in de wereld.
De fundering van liefde die de vrouw in haar man IS, zal de vrede en harmonie tot stand brengen en de vrouw in haar eer herstellen als de bewaarder en de bron van liefde waar alles wat gemanifesteerd
wordt in tot bloei kan komen.
Zij IS de godin en de krachtbron van het aardse bestaan.
Zijn diepe liefde voor haar en zijn overgave aan haar maken hem onsterfelijk omdat hij één is met het
allerhoogste principe, en dat IS liefde.
Als je liefde leeft, haar eert, en je in overgave bent om haar liefde en wijsheid te ontvangen, dan opent
zij haar liefdevolle baarmoederlijke krachtveld, die de uitnodiging is tot éénwording met de kosmische
baarmoeder.
Dan vind op menselijk niveau de kosmische versmelting plaats in het dagelijks leven tussen man en vrouw.
Het diepste samenzijn is dan één, en daar is geen sprake meer van afgescheiden zijn, daar is alleen liefhebben aanwezig dat één is, want liefde is liefde, en kent niets anders dan dat, anders zou het
geen liefde kunnen zijn.
Als het de man lukt volledige toewijding te leven, en zichzelf innerlijk te bevrijden van onzuiverheid die hem door de eeuwen heen is overgedragen door zijn voorgangers (mannelijke collectief), dan opent zich het mysterie van de vrouw dat zich eeuwen verborgen heeft gehouden.
Dan word het geheim van wat liefde in een persoonsverbonden relatie is blootgelegd.
Dan is er helderheid en transparantie die volledige openheid is, die volledig liefde is zonder spelmatigheid, dominantie of machtspelletjes.
Die liefde is dienstbaarheid aan het gezamenlijke liefdesveld tussen de twee geliefden, en die liefdevolle dienstbaarheid aan haar diepe mysterie van liefde zal over de gehele wereld gezaaid en geoogst worden.
Dan is er alleen maar schoonheid, zuiverheid en goddelijkheid in mannelijke en vrouwelijke vorm, die
uiteindelijk de realisatie is van totaal zijn voorbij de vormen en verscheidenheid.
Dan komen mannen en vrouwen tot volle wasdom (volwassen zijn).
10 Bewustwording van de ware krijger.
Duizenden jaren zijn mannen het kwijtgeraakt, de informatie die van vader op zoon werdt overgedragen, hoe de vader zijn zoon leert een krijger te zijn.
Die overdracht kennen wij heden ten dage niet meer.
Deze overdracht is niet de hedendaagse manipulatie en macht van het mannelijk collectief, maar de diepe initiatie van de krijger, die bewustwording is van het gevecht met zijn grootste tegenstander, namelijk zijn eigen angsten, verlangens en zijn behoeftigheid, en het leven van zijn integriteit.
VEEL mannen DOEN de KRIJGER maar zijn de HEBBER, ze willen hebben en gaan daarvoor in gevecht met anderen, voor bevestiging van hun kracht, en vaardigheid en waardigheid.
Maar ze hebben zichzelf, hun ego niet overwonnen en blijven altijd het gevecht aangaan buiten zichzelf, en krijgen maar even voldoening van hun overwinning.
Die tijdelijke overwinningen en bevestigingen en kampioenstitels zijn van tijdelijke aard.
De ware krijger waarover hier gesproken word heeft zichzelf overwonnen en heeft toegang tot de allerhoogste wijsheid, het aller diepste weten van de ware KRIJGER.
Dit eeuwenoude zuivere weten is de verbinding met de éénheid, de éénwording MET die éénheid als éénheid..
Dit is het overstijgen van de oppervlakkige gevechten en van tijdelijke overwinningen.
De HEBBER haalt zijn tijdelijke overwinningen en die zijn VAN de wereld.
De KRIJGER krijgt, en is de ontvanger van onsterfelijkheid, éénheid, en leeft zijn kracht IN de wereld, hij vertrekt vanuit goddelijke wijsheid die van binnenuit komt en die de onuitputtelijke bron IS als hem Zelf.
De HEBBER leeft van de gevechten met zijn behoeftigheid en verlangens en is VAN de wereld, maar niet IN de wereld, omdat hij het slachtoffer is van het krachtenspel dat hem beheerst.
De HEBBER is altijd aan het strijden en zijn leven is niet vrij van ongelukkig zijn, niet vrij van strijd, agressie, boosheid, manipulatie en machtsmisbruik.
De ware krijger is als mens, als levende god in mannelijke vorm op deze aarde aanwezig en belichaamD.
Deze krachtige heldere aanwezigheid is niet een of ander spiritueel kunstje, geen mentaal idee over hoe een krijger dient te zijn, want de krijger IS authentiek.
Deze krijger is diep afgedaald in zichzelf en doorziet de misleiding van de wereld, die zich in de wereld manifesteert, en doorziet dit krachtenspel.
Het geheim van de krijger is dat hij niet VAN de wereld is en zich niet door de krachten uit zijn verbinding met de bron laat trekken, want hij is de levende realisatie van de bron, God.
Hij is de bron en hem kan niets gebeuren, maar levend op aarde in het menselijk lichaam dient hij inzicht, doorzicht en overzicht te hebben in de krachten die er in de samenleving op hem af komen en hem van zijn pad, en daarmee bij zijn liefde weg halen, want het pad is niet echt een pad, maar is de afleiding die hem verleid weg te gaan bij zichzelf, het ware Zelf dat liefde IS, de bron.
De krachten die hem belagen op aarde zijn: verleiding, afleiding, sensatie en angst etcetera.......
Dit noem ik het krachtenspel waarmee de krijger te maken heeft, en deze bevinden zich in ons dagelijkse bestaan en dienen doorzien te worden en overstegen.
In deze dient de krijger door onderzoek in zijn denken (meditatie) zijn patronen, angsten, verleidingen en verslavingen onder ogen te zien en te transformeren en te integreren zodat hij niet meer
afhankelijk, gehecht, verslaaft en gebonden is aan dingen die hem afleiden van de liefde, van de bron die hij uiteraard Zelf is.
De persoonlijke wil is gebaseerd op verlangen, behoeftigheid en nodig hebben, en eindigt vaak in teleurstelling, verdriet en boosheid.
Deze emoties halen de krijger weg bij zijn gecentreerdheid, zijn aanwezigheid.
De emoties komen voort uit de persoonlijke wil die zijn tegenslagen niet kan accepteren en laat die persoonlijke wil destructief tegen zichzelf en anderen werken.
Deze persoonlijke wil is in zichzelf een beweging van destructieve spanning die zichzelf opbouwt en weer afbreekt, en deze cyclus gaat oneindig door tot de fysieke dood er op volgt.
De ware krijger leeft zoals je al kunt zien, niet vanuit zijn persoonlijke wil, maar vanuit de wil van god, de goddelijke wil die zijn eigen ware wil is zonder de vertroebeling van het verwarring zaaiende denken.
Die goddelijk wil is de wil van het leven, daar waar het leven zelf laat zien waar het klopt voor de krijger, daar te zijn, en te doen waar hij voor gekomen is, en hij zal als van natuurlijk zien dat er geen problemen meer zijn, en dat hij in tune, in afstemming is met wat het leven door hem heen laat stromen.
Hij zal ervaren dat wat hij wil, dat dit de wil is van god, de goddelijke wil is, en dat hij de creator, god zelf is die alles laat ontstaan en verdwijnen.
Dat alles door de tijd komt en gaat, verschijnt en verdwijnt, en dat hij, de krijger de getuige is van dit alles, de getuige die de eeuwige getuige van alles is omdat hij zich realiseert dat datgene waarin alles komt en gaat, verschijnt en verdwijnt, zelf onveranderlijk is en niet aan tijd onderhevig is, dat alles een verschijning in hem is.
Zijn menselijke vorm, die god in mannelijke vorm is, belemmert hem niet, omdat hij zijn ware zelf heeft gerealiseerd.
11 De kracht van de krijger is aanwezigheid.
Uiteraard is de ware krijger in de diepste verbinding met het allerhoogste, de allerhoogste tantrische waarheid en verbinding met zijn geliefde.
Er zijn vele misleidingen in de wereld waar de krijger zich een weg baant.
De krijger is in harmonie met de levensstroom, omdat hij alle persoonlijke behoeften en de wereldse krachten die hem belagen doorziet, omdat het de reflectie is van zijn eigen geest, zijn eigen conditioneringen.
Die krachten zijn onderdeel van zijn eigen conditioneringen die hij doorziet, hij doorziet dat zijn opgebouwde persoonlijkheid NIET is wie hij ten diepste IS.
We leven vanuit het menselijk niveau, want we leven door het lichaam en vanuit het lichaam, vanuit het sensen van de aanwezigheid van levend zijn, van het leven Zelf zijn.
Van daaruit is er nog een belangrijke sleutel voor de krijger in het overstijgen van behoeftigheid en de driftmatige of seksuele energie.
De man verliest zijn helderheid en aanwezigheid door de wereldwijde en grootste verslaving die er is.
Deze haalt hem weg van zijn vrijheid en maakt dat hij beïnvloedbaar is en te manipuleren is.
De grootste verslaving is door de seks industrie geïntroduceerd en alle vormen van seks en stimulatie van seks door middel van beeldmateriaal, boekjes, films en attributen zijn afleiding voor de man om werkelijk lief te hebben, liefde te kunnen LEVEN.
Seks is de uitvinding van mannen en daarmee de dominantie over vrouwen en de exploitatie van vrouwen sinds eeuwen voor het bevredigen van de lusten en behoeftigheid van mannen.
Deze industrie plugt in bij de behoeftigheid van het mannelijk collectief en brengt hen op een dwaalspoor door mannen wijs te maken dat seks liefde is.
Het mannelijk collectief heeft door de tijd heen de vrouw geïnfecteerd met deze behoeftigheid naar seks, en de vrouw die de belichaming van liefde IS in dit bestaan, is in verwarring gebracht en laat
mannen haar gebruiken en zij gebruikt mannen op dezelfde wijze zoals zij gebruikt wordt door hen, het bekende koekje van eigen deeg.
Het overstijgen dat transformatie en integratie teweeg kan brengen is allereerst in te zien dat seks
GEEN liefde is en dat de inhoud van het denken hierover niet klopt.
Overal in de wereld laat seks een golf van pijn, leed en destructie achter, en het denken neemt hier
gewoon genoegen mee omdat we het zo gewoon zijn, zo gewend zijn, we weten niet beter dan wat ons is aangeleerd maar wat we zelf nooit dieper onderzocht hebben.
De weg naar liefhebben is een hele andere weg, en als je mee wil reizen naar liefhebben en bereid bent dit alles wat hier geschreven is te onderzoeken in jezelf, en niet klakkeloos aan te nemen wat hier staat, maar oprecht onderzoek te doen, dan ben je van harte welkom.
Hoe kun je de vanzelfsprekendheid in je relatie transformeren tot een relatie die elke dag vol is van liefde, aanwezigheid en waardering voor elkaar?
Eerst is het noodzakelijk te zien dat er niets aantrekkelijker is dan god, dan het allerhoogste principe, onsterfelijkheid ofwel aanwezigheid, of beter gezegd, bewustzijn.
Dit goddelijke principe bevindt zich in de vrouw en de man, want iedere vrouw is god in vrouwelijke vorm en iedere man is god in mannelijke vorm.
Man en vrouw zijn het hoogste principe die in de vorm tot uiting komen, dit hoogste principe IS god in vorm, in het bestaan op aarde.
Aanwezig zijn bij je geliefde houd in dat je aandacht heb voor de feitelijkheid van het bij elkaar zijn. Het gaat niet om het samen iets ondernemen om iets te doen te hebben, ook al is daar op zich niets mis mee en niets op tegen, daar gaat het niet om, maar waar het om gaat is dat er in het denken geen beelden gemaakt dienen te worden die iets in het lichaam en het denken stimuleren, die op zoek zijn
naar spanning of opwinding, want aanwezigheid is puur en zuivere aandacht van het NU zijn zelf.
Aanwezig zijn is in elk moment de schoonheid zien van je geliefde, elk moment is dan nieuw en fris, en DE/ je geliefde is elk moment nieuw en fris, je ziet haar zoals het van moment tot moment is, niet
de beelden de ideeën die je over haar heb, de verwachtingen die je op haar projecteert.
Beelden en ideeën, overtuigingen en concepten zijn van het denken, en daar waar denken zijn intrede
doet is liefde niet aanwezig.
Denken zet gevoelens in werking en ook dit is geen liefde, het denken dat door gedachten te projecteren een gevoel in het lichaam teweeg brengt, een emotie die dan aangezien wordt voor liefde. Omdat we zo gewend en gehecht zijn aan gevoelens en de projectie daarvan op je zogenoemde geliefde, zien we gevoelens aan voor liefde.
Gevoelens zijn emotie die door het denken in gang gezet worden en zijn vanuit deze realiteit gezien niet waar, en niet waar wil zeggen dat ze niet volledig zijn, maar het verleden dat geprojecteerd is in dit moment, en dit word onterecht voor waarheid of liefde aangezien.
Denken dat op zijn beurt gevoelens en daardoor emotie stimuleert kent niet de stilte van aanwezig zijn, aandachtig zijn zonder stimulans, opwinding of zoeken naar afleiding, en die stilte IS liefde, die stilte is vervulling van liefde zelf, liefde die geen voorwaarde nodig heeft voor zijn bestaan ervan, want
liefde IS dit aanwezig zijn, afwezigheid van beelden, stimulans of fantasieën, het direct aan zijn, dat open is voor alles wat zich aandient zonder vervorming.
Op deze wijze is onze geliefde elk moment nieuw en houden we van haar of hem omdat het fris en nieuw is, zonder het verleden erbij te betrekken, de oude beelden en overtuigingen die tussen de onschuld van het werkelijke NU geplaatst wordt, niet de beelden en gedachten die naar elkaar kijken maar de liefde die elkaar als liefde, als de bron, als jeZelf nooit kunnen ontmoeten door de afscheiding van ieders eigen gedachten en beelden.
De wijze waarop de meeste mensen elkaar ontmoeten is op de basis van het verleden dat het geheugen, de herinnering is, en vanuit het geheugen bepalen we hoe we doen in het NU.
Dit is van het stromende leven een beeldprojectie maken, het altijd nieuwe en frisse leven ondermijnen en omzeilen om zijn mentale eigen geprojecteerde persoontje in stand te houden zodat het niet door de mand valt.
Iedereen kent wel een moment waarin je jezelf compleet vergeten bent bij bijvoorbeeld het gadeslaan van een prachtig natuur tafereel of als je zo diep met je aandacht iets aan het maken bent van een schilderij of een nauwkeurig werkje.
Op die momenten was je er even niet en vergat je je persoonlijkheid, de persoonlijkheid waaraan we zoveel waarde hechten was afwezig.
En kun je alles herinneren wat jou persoontje ooit gezegd, gedaan en gevoeld heeft?
Nee natuurlijk niet, en daarom kun je vanuit eigen ervaring en doorleving zien dat dit persoontje niet heel is, niet volledig IS, en daardoor niet echt is.
De persoonlijkheid is hij die opgebouwd is uit verleden, de veroorzaker van alle problemen, degene die lijdt omdat hij overtuigingen heeft, de persoonlijkheid die dingen van zichzelf vergeet.
Hoe kun je vergeten wat je bent, hoe kun je dat zijn, dat wat steeds veranderlijk is, er dan wel is en dan weer niet.
Wat buiten het denken en de herinnering is wel constant aanwezig?
Dat is de aanwezigheid van er ZIJN, die geen gedachte, geen herinnering nodig heeft als referentiepunt.
Tot hier.
12 Aanwezigheid vergroten in het lichaam.
Volledige liefde, volledige aanwezigheid leven.
Die volledige liefde en aanwezigheid leven, diep aanwezig zijn en betrokken bij je partner, vraagt een energie die vol is en die krachtig is.
De volheid van deze kracht wordt beïnvloed door de mate waarin de man ejaculeert, op welke manier dan ook.
Als de man ejaculeert verliest hij zijn levenskracht, en in de ervaring van zijn leven kan hij dit waarnemen.
Na de ejaculatie voel je het energieverlies in je lichaam, en ook verlies je de scherpte van je aanwezigheid, aandachtigheid, het brengt een loom en ontspannen gevoel teweeg waarin we makkelijk in slaap zouden kunnen vallen.
Het is een gegeven dat na de ejaculatie de interesse voor de vrouw tijdelijk vermindert of verdwijnt, totdat er weer genoeg energie in het lichaam is terug gekomen en de man weer zijn interesse en scherpte van bewustzijn terug heeft.
De ejaculatie zelf is de dierlijke driftgang die ook op dat niveau in de jonge jaren de geslachtsdrift is voor de biologische voortplanting.
Als deze fase achter de rug is echter blijven de meeste mannen in die fase hangen, en wordt het een gewoonte die natuurlijk lijkt, en zijn er excuses om hiermee door te gaan in plaats van boven de driftmatigheid uit te stijgen wat uiteraard de volgende stap is in het zijn van de KRIJGER, en waarin de man op natuurlijke wijze de vrouw KRIJGT omdat zij haar toestemming geeft tot het gezag en de erkenning van de man die in zijn kracht staat, omdat hij volledig bij haar is met zijn aanwezigheid.
Hij krijgt zijn vrouw, hij neemt haar niet, want haar nemen (seks) is haar onteren en als zij zich laat onteren zal er hoe dan ook manipulatie, jaloezie, angst, verleiding en afleiding in de relatie komen. Want de seks is de ontering, ontheiliging van haar vrouw ZIJN en daarmee van alle vrouwen.
Met de seks wordt de frustratie en de emotie van de man in haar geïnjecteerd, de energie van zijn driften, van het niet bij zichzelf zijn, niet zijn meest waardevolle kracht in hem te houden, de kracht die hem gecentreerd houdt in zijn volledige aanwezigheid, waarmee hij zijn diepe krachtige liefde voor zijn vrouw leeft en waarin zijn vrouw zijn krachtige geladenheid eert omdat ze niets anders kan dan haar krachtige man het gezag te geven en zich daaraan overgeeft in totaal vertrouwen omdat hij niet bezig is met bevrediging en bevestiging van zichzelf, maar volledig in liefde en als liefde in haar is, en dit is wat zij voelt, en daarom vertrouwd zij hem.
Hij heeft zijn seksuele driftmatigheid overstegen en is de krijger, de heerser en bestuurder van zijn geest, en laat zich niet wegtrekken in verleiding, afleiding en manipulatie spelletjes die van de wereld zijn.
Dit vertrouwen is de diepe overgave die de vrouw alleen kan en durft te geven als de man in zijn krijgerschap leeft, zijn dagelijkse leven dit allerhoogste principe leeft vanuit innerlijke kracht die de toegang is tot universele intelligentie die ware wijsheid is, en geen kennis.
De emotie (opwinding) die gepaard gaat met seks is GEEN liefde, liefde is geen emotie, liefde is stil en aanwezig.
De emotie en de frustratie in de seks is de verslaving aan het willen hebben van gevoelens die door beelden geprojecteerd worden, die beelden komen uit gedachten en hebben niets te maken met het pure gevoel van het lichaam dat in sens is, sensitief is, sensueel, sensatie is.
De puurheid, de zuiverheid is sensen, en sensen is geen gevoel, sensen is puur en directe aanwezigheid van in het lichaam aanwezig zijn, gevoelens komen uit gedachten en beelden die emotie versterken die wij gevoel noemen, en dit is NIET direct, en dus niet waar.
De verslaving aan seksuele gedachten en beelden zijn de verslaving aan opwinding, aan gevoelens die het alsmaar rond draaiende wiel van emoties versterken zodat er nog meer verlangen naar gevoelens en emoties worden gestimuleerd.
Nu is het tijd om uit dit wiel van ongelukkig zijn te komen en het verloren WETEN van het krijgerschap in ons zelf op te halen.
Waar we allereerst naar dienen te kijken is dat we de driftmatige drang die in ons ontstaat niet gaan onderdrukken, want onderdrukking leid weer tot frustraties en houd ons in het wiel van de verslaving en de emoties.
De eerste stap om werkelijk vrij te zijn van de allergrootste verslaving die er is, en de veroorzaker van pijn, lijden en ongelukkig zijn, is om werkelijk in te zien dat deze verslaving je nooit blijvend geluk zal schenken, en je een slaaf laat blijven van je driftmatigheid..
Jij staat helemaal niet aan het roer, je verslavingen, emoties en gevoelens besturen je leven, en de illusie en de geruststelling die je jezelf geeft, daarmee houd je jezelf voor de gek, en diep van binnen weten we dit.
Als slaaf van deze driftmatigheid kom je niet tot het allerhoogste potentieel in dit leven, dat wat de allerhoogste waarde geeft aan je leven.
Je kunt elk belangrijk beroep of functie bekleden, en al het geld bezitten van de wereld, en kunnen doen wat je maar wil, maar zonder de waarde die werkelijk liefde is, kunnen we het alleen een bestaan noemen, maar geen leven.
Als je ziet hoe dit werkt, deze verslaving werkt, en je realiseert het vrij zijn hiervan, dan realiseer je hoe je vrij kunt zijn van elke verslaving.
Je hoeft dan niet meer met andere verslavingen te worstelen, eenmaal doorzien hoe het werkt, zo werkt het voor alle verslavingen.
Neem niets aan van wat hier beschreven staat, maar onderzoek of het waar is, of het klopt wat hier staat, want we hebben al genoeg zomaar aangenomen, wij, onze ouders, hun ouders, enz.....
Hoe we deze gevangenis kunnen afbreken en opheffen is de volgende stap en vraagt het aanwezig zijn in ons lichaam, niet ons denken, want het denken zal alles doen om je hier vanaf te houden en je wijs te maken dat dit toch niet gaat lukken, en allerlei andere overtuigingen die het naar voren zal brengen, en het zal zelfs de wetenschap erbij halen met zijn bewijzen, maar de wetenschap heeft nooit iets kunnen bewijzen, want om iets te kunnen bewijzen moet je de totaliteit kennen en weten, en dat is onmogelijk.
Aanwezig zijn in ons lichaam is direct in sens zijn, en dat gaat buiten het denkmechanisme om, want denken is indirect en staat tussen jou en het werkelijke feitelijke leven in, het is de gefilterde versie van de werkelijkheid.
Maar hier ben je, met je geliefde in direct contact, in sens, de twee lichamen die sensen, jullie ZIJN nu in de realiteit, daar in die ruimte van het sensen, onbegrensd zonder gedachten.
Blijf uit de gedachten door steeds als je gedachten signaleert, weer terug te gaan naar het sensen, blijf daar, je zult steeds sneller zien als er weer gedachten komen, zodat je meteen weer in het sensen aanwezig bent.
Klinkt eenvoudig he?
En dat is het ook, die eenvoud zorgt voor een rustig innerlijk wat diep verbonden is met de realiteit van het hier en nu, samenzijn met je partner, wat een opluchting, wat een open en ontspannen samen zijn zonder problemen als het hoofd, het denken erbuiten gehouden wordt.
Dat, die eenvoud is het paradijs, de realiteit van ons bestaan, niet de gefilterde wereld van pijn en lijden die de projectie van het denken is, het denken dat een onwerkelijke werkelijkheid creëert.
Als het je lukt om steeds meer in het sensen aanwezig te blijven, dus in je lichaam, zul je merken dat je ook gedurende de dag steeds meer in sens bent en alleen als er informatie gevraagd wordt kun je de kennis van het denken kan raadplegen, het denken wordt weer gebruikt waar het voor bedoeld is, als instrument dat ons ten dienst is, een onderdaan, niet de meester.
Als we in het sensen kunnen blijven zullen we tevens de geladenheid van onze geslachtsdrift sensen. Niet voelen, want voelen is de uitwerking van gedachten die er allerlei overtuigingen overheen gaat leggen, maar blijf bij het sensen en daarmee, in het lichaam aanwezig zijn, de plaats van je ware Zelf, de sens, geheel gedachteloos, oordeelloos aanwezig zijn, bewust van je ZIJN, bewustzijn, je onbevlekte Zelf.
In de kracht van dat sensen blijven, in het lichaam, dat goddelijke instrument.
Daar is de geladenheid, de zwelling van die kracht, hou die kracht in het lichaam, laat het er niet uit, blijf er in sens mee, zo vergroot de kracht van aanwezigheid, zo blijft daar het behoud van je verlangen en de intensieve aandacht voor je vrouw op natuurlijke wijze, want die kracht ontwaakt het vuur van aanwezig zijn in je relatie, je krijgt nooit geen genoeg van haar, je bent volledig bij haar, niets ontgaat je, want je bent in het sensen dat direct is, niet de indirectheid van het denken dat altijd overal op reageert en aan niets anders kan denken om zijn bevrediging te kunnen vinden via haar.
Sensen is voordenken, dat voor het denken ligt, en voelen is het resultaat van nadenken, dan ben je te laat, die indirectheid van het denken is altijd net naast het leven zitten, niet in de stroom van het leven ZIJN.
Als we in het sensen zijn leggen we onszelf dus niets op, want alleen gedachten, het denken kan ons iets op leggen.
In sens blijven zal onze diepste intelligentie blootleggen, we ZIJN die intelligentie, het aller diepste weten, universeel bewustzijn waarin alles wat er te weten is NU ter beschikking is.
Omdat we dat weten zelf zijn, en weten is geen kennis, want kennis is van het denken dat beperkt is, weten is onbeperkt en volledig en totaal en daarmee ons Zelf.
Als we dit steeds dieper realiseren, zal het ejaculeren steeds meer verminderen en zelfs ophouden, en het sensen, in het lichaam aanwezig zijn, vergroten, waardoor werkelijk liefhebben ontstaat op geheel natuurlijke wijze, je hoeft daar niets voor te doen, het aanwezig zijn, sensen is die liefde die geen enkele inspanning vraagt.
Het enige wat misschien ongemakkelijk kan zijn is de overgang naar deze nieuwe bewustwording en vraagt in tijd een transformatie van een oud patroon los te laten, naar een totaal nieuw bewustzijnsveld.
Als je gewend bent om seks te hebben zal het saai voelen om te doen wat hier staat, maar dat is omdat je nog dient los te komen uit de verslaving van het najagen of willen hebben van een orgasme. En dat is precies waar het om gaat, het los komen uit deze gevangenis, van de ketenen van ongelukkig zijn.
Het ejaculeren is de gehechtheid aan dat moment gevoel van vervuld en opgevuld zijn.
Hier vrij van worden, en loskomen, van dat gevoel dat maar enkele momenten in je leven beslaat en slechts enkele momenten duurt, geeft het lichaam de volmaakte staat van in sens zijn terug en daarmee is het vrij van ongelukkig zijn,
Omdat er geen geluksgevoel nagestreefd wordt, zal het tegenovergestelde ook geen probleem zijn.
Loskomen van het ejaculeren is in de directheid van je kracht staan, de krijger is geboren en gestorven om niet meer geboren te worden en te sterven, de krijger IS.
De krijger krijgt van het leven en ontvangt en loopt nergens achteraan en is één met het leven zelf, want hij realiseert dat hij dat leven IS.
De levenskracht is de uitstraling van de geladenheid van de krijger die de vrouw, de godin eert, zij is in overgave aan haar god, haar krijger, omdat ze hem ziet in zijn kracht en waardigheid.
Zijn mate van aanwezigheid is zichtbaar aan de kracht die voortkomt uit zijn geladenheid van de aanwezige levensstroom in hem, dat is ZIJN, in sens zijn, zijn diepe directe zijn in de levensstroom, de krachtbron die hij zelf is, die god is.
Het ejaculeren maakt dat we VAN de wereld zijn en dat de wereldse krachten zoals afleiding en verleiding aan ons trekken en ons weg halen bij de liefde die we zijn.
Die afleiding en verleiding is de gehele seks industrie en alles waarin vrouwen als lustobject geëxploiteerd worden.
Het vrij zijn van het ejaculeren, als we geen biologische wens hebben om kinderen te produceren, maakt dat we vrij zijn IN de wereld en dat we niet vatbaar zijn voor de krachten VAN de wereld, die ons van de liefde afhouden en ons de mentale op beelden gebaseerde seks wereld willen intrekken, waardoor we volledig kwijtraken en kwijtgeraakt zijn wat liefde is.
Tussen man en vrouw is dit wat er gebeurt, seks word voor liefde aangezien, en het verlies en niet aanwezig zijn van de kracht van liefde in het lichaam maakt de man en de vrouw kwetsbaar voor de aantrekkingskracht voor meer en meer seks, en minder of geen gevoel van liefde in het lichaam, want dit lichaam is de enige plaats waar liefde tot realisatie komt.
De weg voor de man om weer in liefde te kunnen zijn is vrij te zijn van de behoeftigheid aan dat uitstorten van zijn geweld en frustratie die hem, zijn vrouw en de wereld om hem heen belast.
Kijk maar om je heen, meer en meer seks, meer en meer geweld in de wereld, iedereen kan vanuit eigen ervaring zien dat dit gaande is.
Terug naar de goddelijke staat, de staat in dit lichaam, de realisatie van god in deze vorm is in dit leven vrij te zijn van de ejaculatie die gesymboliseerd is in de boom van goed en kwaad, het is een aanwijzing, een symbolische beschrijving maar is de regelrechte terugkeer naar het paradijs.
Het goede nieuws is dat we in het hier en nu meteen weer in de belichaming van die pure staat van ZIJN kunnen stappen waarin de vorm, het lichaam in zijn pure staat hersteld kan worden en waardoor we meteen aangesloten zijn op de goddelijke bron waaruit dit lichaam ontstaan is zodat we kunnen zien dat wij Zelf de bron al waren waaruit uiteindelijk elke bestaansvorm is gekomen.
Uit de driftmatigheid stappen, uit de ejaculatie gewoonte stappen is regelrecht in je goddelijke kracht staan, uit het krachtenspel van de wereld stappen, uit angst, verleiding en afleiding stappen.
Vrij zijn van het krachten spel is vrij zijn van ongelukkig zijn.
Kijk maar, alleen het denken wakkert de beelden aan van opwinding, spanning, verleiding, verwachting en fantasie.
Het denken maakt meer en meer beelden en meer en meer emoties, en dat is precies wat seks is, en daar vanuit houd het zich allemaal in stand, als een draaiend wiel wat maar doorgaat en waaruit ontsnappen niet mogelijk lijkt, omdat we niet zien dat dit de gevangenis is die vele liefdesrelaties kapot maakt.
Er is stilstand van dit wiel mogelijk door bestudering van dit werk, wat zelfonderzoek inhoud. Werkelijk diep verbonden zijn met de liefde die niets meer en minder is dan jeZelf en in die liefde in het lichaam je persoonsverbonden relatie, liefde met een partner te leven.
13 Het paradijs is de terugkeer naar de bron, hier en nu.
De bron is de liefde, de bron ontspringt uit god en is god.
De bron stroomt, en als een klein stroompje volgt het de weg van het leven, de weg van geen weerstand.
Het stroompje word een beekje, een rivier, een meer, en mond uit in de zee van oneindigheid, oneindige overvloed en kracht.
Dat is wat werkelijke realisatie van diepe liefde doet die overgave is aan god, en god is liefde, en de man is God in mannelijke vorm en de vrouw is God in vrouwelijke vorm.
Overgave aan de wil van god/ liefde is leven IN en ALS die onsterfelijkheid, die onsterfelijkheid ZIJN is de enige realiteit en de enige ervaring die we hebben.
Het sterfelijke leven is in de wereld, en de wereld is denken, verleden, heden en toekomst dat projectie is, maar niet je directe ervaring, en dit is de bron van pijn en lijden, het is leven vanuit de wil van de persoonlijkheid.
Gods wil, ofwel de wil van de liefde IS het paradijs, en de persoonlijke wil, die mentaal is, dat is leven in onze eigen gebouwde gevangenis.
Het leven van de persoonlijke wil is IN de wereld en het leven van de wil van liefde, die god IS, leeft op de aarde.
De wereld en de aarde zijn niet hetzelfde, de wereld is de projecties van het denken, conform de conditioneringen, en de aarde is leven vanuit liefde, god die de natuurlijke en harmonieuze stroom is van wat IS en van waar de levensstroom ons in meeneemt.
Niet in het hiernamaals is paradijs en hel, maar in het actuele nu, want dat is de enige plaats waar jou leven zich bevindt in dit lichaam en dat onze enige directe ervaring is.
En wat jouw leven is, is niet de bezitter, de persoon die in het hoofd zit, de denker, want jouw leven leeft in het lichaam dat volledige sensitiviteit is, het lichaam is het instrument van het bewustzijn waardoor het leven stroomt, de levensstroom die het mogelijk maakt dat het lichaam en de zintuigen er zijn, en dat er van daaruit een wereld zichtbaar kan worden.
De enige realiteit bevindt zich dus in het lichaam, jouw lichaam, en buiten jouw lichaam bestaat er niets.
Zonder het lichaam kan niets er zijn, is er geen manifeste wereld, geen lichaam, geen bewustzijn, geen wereld.
Er is leven dat god is, dit leven is de bron, en de bron stroomt door de vorm (lichaam), en door het lichaam en de sens, dat puur helder bewustzijn is, omdat het op die laag nog niet is verstoort door het
denken, openbaart zich door ervaring, door de wereld die het denken is, verleden, dat mentale kennis is, en voila, daar hebben we de wereld.
Het denken is emotie en gevoel, en liefde is geen gevoel of emotie, liefde is liefde, onveranderlijk en constant.
Alleen dat wat onveranderlijk is, constant is kan echt zijn, en dat kan alleen de waarheid zijn. Emoties, gedachten zijn veranderlijk, en veranderen van minuut op minuut, golven van
gemoedstoestanden onderhevig aan het krachtenspel van de wereld waarin het geconditioneerde systeem blootgesteld is, en deze niet constante veranderlijkheid zien wij aan voor wie we zijn.
De baarmoeder op aarde is de bron in vorm, de bron is liefde, de baarmoeder is liefde, het mysterie waaruit leven in vorm in het bestaan tot belichaming van liefde komt voordat het oordeel van het in vorm komen er is.
De baarmoeder, de vrouw IS liefde, en in haar is de ware rijkdom, in haar welt de bron op en neemt vorm aan, zij is de heilige graal.
Als de man in de wereld is om zijn werk te doen, dan voedt hij daarmee zijn vrouw, de baarmoeder, het leven, de liefde die de vrouw is, de bron, god.
De bron, de liefde die de vrouw is kan alleen overstromen als de man zich volledig overgeeft en zich toewijd aan zijn vrouw, liefde, god, de bron, zodat de bron naar hem kan blijven overstromen.
Als de man de vrouw ondermijnt en haar uitbuit, haar exploiteert, haar kleineert en gebruikt, dan droogt de bron in haar op en zal zij niets kunnen geven van haar rijkdom, de liefde die zij is, en dan zal de bron die zij is stoppen met overstromen en onze akkers zullen niet meer rijkelijk bevloeit worden, en liefde, succes en zingeving zal in ons opdrogen.
Als de bron (vrouw) niet meer overstroomt en de relatie opdroogt is de man afgesloten van de liefde die door de vorm tot uitdrukking komt in het bestaan.
Natuurlijk is hij niet echt van de liefde afgesloten, maar daarvoor dient hij eerst zichzelf te realiseren als God in mannelijke vorm, en als liefde in een lemniscaat beweging komen met zijn partner, om zo over te stromen naar elkaar, elkaar te geven.
Anders zal hij zijn werk niet ten volle kunnen doen, en zijn leven, zijn werk, zijn geld zal geen enkele waarde hebben, zijn zingeving, het vieren van het leven zal hij niet kennen..
Wat in het leven heeft werkelijke waarde?
Wat de werkelijke waarde in het leven is, is het sensen, het in het lichaam aanwezig zijn, het leven te leven als leven vanuit de puurheid van het lichaam zonder interventie van het denken, de gedachten, die een interpretatie van het leven is, niet de directe ervaring van het leven.
Je weet dat je leeft, je denkt niet dat je leeft.
Wat VAN de wereld is komt en gaat, verschijnt en verdwijnt en biedt geen permanent geluk.
Het sensen, de realiteit van het lichaam dat zonder beschrijvend oordeel is en niets anders is dan leven door de zintuigen, IS de probleemloze staat van ZIJN, dat de uiting is van de bron, die de stroom is, en uit de bron komt en de bron zelf is als je ware aard, je werkelijke Zelf.
Het terugkeren naar de bron is de terugkeer van liefde in de vrouw en de man, het thuis komen in je Zelf, als je Zelf, zodat de wereld die door hen beiden heen leeft tot bloei kan komen en zij samen weer vanuit de bron die ze zijn kunnen leven, en die het overstijgen is van het persoonlijke zelf met zijn behoeftes, angsten en destructieve krachten.
Alleen de pure sens van het lichaam is de realiteit, en die pure sens is ontsprongen uit de bron die het lichaam gevormd heeft.
Buiten jou is er niets, iedereen verschijnt in jou, in het bewustzijn dat ontstaan is vanuit het pure sensen dat geen vaste verblijfplaats heeft, en dat universele aanwezigheid IS, het onnoembare, God.
In je relatie je verenigen met je geliefde is de belichaming van de eenwording van het mannelijke en vrouwelijke dat God is in dit lichaam.
De realisatie en vereniging van God in vorm met God in vorm.
Eerst de bron, dan het bewustzijn dan het lichaam/denken, en de wereld ( denken/ ervaring).
Dit gegeven realiseren is in het hier en nu het leven dat liefde is concreet maken, dat is de realisatie van god in mannelijke vorm en god in vrouwelijke vorm in de ervaring van je dagelijkse bestaan leven.
Dit inzien en doorzien is door de ogen van god je dagelijkse bestaan leven, via de vorm leven als god, die god IS.
Dit is de weg naar de tuin van Eden, het paradijs, en dit paradijs is nergens anders op aarde dan de plaats waar jij bent, en waar dit lichaam is, niet In de wereld, want alles bevindt zich in het lichaam, want het bewustzijn is in het lichaam, daarmee is de wereld een verschijning in dit lichaam, niet buiten dit lichaam, de waarneming van de wereld is IN dit lichaam, in jou, God, het onnoembare.
Het denken is de muur die er voor zorgt dat het paradijs niet zichtbaar is in dit bestaan, alles wat waarheid is wordt afgeschermd door het denken, want denken is indirect en daar zullen we de waarheid niet vinden.
Het denken leeft vanuit beelden, overtuigingen en meningen die het projecteert in een zogenaamde wereld buiten je zelf, buiten het lichaam.
De waarheid is dat er buiten het lichaam niets werkelijk is en niets bestaat, dat is in je eigen ervaring aan te wijzen en te zien.
Dit is door de poort gaan van het lichaam via de sens, naar de Bron, rechtstreeks in het hart van wie/wat je werkelijk bent.
En door de poort gaan is de betreding van het paradijs, daar lost alle verwarring op en zijn er geen vragen meer en is er vrij zijn van ongelukkig zijn die de ware staat is van mens ZIJN in dit lichaam, de herkenning van God die de schepping is van God in vorm.
Jij bent DAT, alles verschijnt in jou, alles wat ziet en gezien word is een verschijning in openheid, in God, en omdat alleen de waarheid constant is kan je niet de gedachten zijn, niet de persoon zijn die steeds veranderd en zelfs dingen vergeet over zichzelf, die bij vol bewustzijn dan wel en dan niet bewust is van zichzelf, dat kun je uiteraard niet zijn.
Hier kun je zien dat je nooit iets kan zijn wat er dan wel, en dan weer niet is, je Zelf zijn is iets dat er permanent moet zijn, iets wat niet veranderd en niet verschuift, maar ten allen tijde hetzelfde is.
Zijn we ons werkelijk 24 uur per dag bewust van ons zogenoemde Zelf?
Nee, natuurlijk niet, je vergeet dingen over jezelf, en soms ben je met je aandacht zo ergens in, dat je niet bewust bent van jezelf, of je bevind je in diepe droomloze slaap, dan ben je tijdens de slaap ook niet bewust van je zogenoemde zelf, tenminste, er is even geen referentie punt waar vanuit je feedback krijgt over je Zelf.
Vanuit je eigen ervaring kan je dus herkennen dat de staat van je persoonlijke zelf zijn niet iets is wat constant is.
Wat werkelijk constant is, is zonder verandering, en dat is aanwezigheid.
Aanwezigheid is continue hetzelfde, het kent geen ups en downs, het heeft geen kennis, geen karakter, geen enkele oordeel.
Het enige wat er over gezegd zou kunnen worden is dat er niets over gezegd kan worden.
Het paradijs is de staat van ZIJN die alle grenzen van het beperkte denken is overstegen, maar toch kan leven in de wereld door uitsluitend de praktische waarde van de kennis die het denken is, te gebruiken voor als dat nodig is, om te functioneren om bijvoorbeeld je werk te kunnen doen, en zich niet identificeert met de gedachten ofwel de denker van gedachten.
Als je de bereidheid tot sterven heb aan dat gene wat je altijd voor je Zelf heb aangezien, de diepe overgave heb om je persoonlijke zelf op te geven en daaraan te sterven, wat inhoud dat je de leugen
van het persoonlijke zelf heb doorzien, is dat in zichzelf de geboorte van iets geheel anders, dan zal je in deze complete overgave aan de dood van het persoonlijke zelf, ervaren dat wat je werkelijk bent nooit geboren is en dus niet zal sterven, maar er altijd IS, geweest is en zal zijn.
Als je persoonlijke zelf sterft zal de getuige van dit sterfproces zich aan je laten zien, dan zal je oog in oog staan met wie/wat je werkelijk bent, en dat is het echte thuis komen in en als je Zelf.
Slechts de constante getuige van dat wat komt en gaat kan de enige werkelijke ware jij zijn, niet de wankele veranderlijke manipuleerbare en angstige denker van gedachten die de gedachten, de denker zelf bedacht heeft, en die een steeds weer veranderlijke persoonlijkheid creëert, en die instabiel en onbetrouwbaar en veranderlijk is.
14 Het samenzijn, je relatie als meditatie in de praktijk.
Als je samen bereid bent om bovenstaande in je leven te transformeren en te integreren dan zal het leven van werkelijk liefhebben aan je geopenbaard worden.
De diepe bereidheid is dat je elk moment jezelf onderzoekt of wat je doet dienstbaar is aan de relatie.
Hiervoor dien je uit het denken te blijven dat oordeelt en dingen die krom zijn wil recht breien.
Laat geen gedachten die een oordeel heeft, of zich benadeeld voelt wortel schieten en je meetrekken in de verwarring en de overtuiging van de gedachten, de denker die overal een mening over heeft is niet wie of wat jij bent.
Blijf in de liefdevolle aandacht voor elkaar door de eerste tijd te investeren in de diepe verbinding met elkaar.
Je zal ervaren als je beiden geeft aan elkaar, hoe diep de overgave die liefde is je hart opent naar de oneindig open ruimte die bevrijding, verlichting is.
Hoe dieper je verbindt en in overgave bent aan het geven, hoe minder gedachten er op zullen komen.
Wees bewust dat de gedachten niets anders zijn dan de aangeleerde afleiding om werkelijke liefde en liefhebben te ontwijken voor zijn persoonlijke eigen(ego)belang en de behoeftigheid die het persoonlijke zelf heeft gestructureerd en die zich uitdrukt in seks, dat geen werkelijk liefhebben is, echt van elkaar houden is.
Het denken heeft bedacht dat dit persoonlijke zelf ook zijn eigen gedachten heeft maar als je helder waarneemt zie je dat er alleen maar gedachten zijn, er is geen afscheiding tussen de denker en de gedachten, en daarom is de denker de gedachten, en is er feitelijk geen denker die gedachten heeft, is er geen feitelijk en aanwijsbaar IK.
Wees niet bang dat je te weinig ruimte heb of krijg voor jezelf, de verbinding zal uiteindelijk de ontdekking van je grootste vrijheid zijn.
Angst om te verbinden of verlaten te worden resulteert in het afdwalen, verdeeldheid en eilandjes creëren en zal je niet in liefde brengen, het denken zal je allerlei redenen aanreiken om te stoppen en er niet mee door te gaan of barrières opwerpen en eisen gaan stellen.
De oefening is om aanwezig te blijven in de angst te verliezen, of de angst te verbinden, en de
bedoeling is werkelijk in je eigen ervaring te gaan zien dat alles komt en gaat en dat aanwezigheid geen teveel of tekort ervaart, geen verlies of angst in zich heeft.
Het is de actuele aanwezigheid die zonder de monitor van het beperkte, geconditioneerde aangeleerde denkpatroon werkt.
Blijf erbij en maak geen scenario’s in je hoofd, laat het gebeuren passeren in de tijd en zie dat er niets vreselijks gebeurt.
Wees gewaar van het feit dat dit lichaam altijd op dezelfde plaats is, altijd hier is en altijd actueel is en dus nu is en in sens is, en de sens die aanwezigheid is blijft altijd hetzelfde.
De sens, het gewaarzijn bevindt zich altijd in het lichaam, daar ben je aanwezig als de waarnemer hiervan, dus je bent altijd daar waar je lichaam is, nergens anders.
Je kunt je best doen om vele verschillende ervaringen te hebben, maar die ervaringen komen en gaan, maar aanwezigheid blijft de in-grond waarin die ervaringen verschijnen en verdwijnen om vervolgens niet meer terug te komen, behalve in de herinnering, en dan nog, kun jij je alles wat je ooit ervaren hebt herinneren?
Natuurlijk niet, want herinneringen vervagen en daarmee vervaagt dat gene wat je voor je Zelf aanziet natuurlijk ook, je heb nooit een compleet beeld van je Zelf, en daarom kan dat wat de gedachten zijn, en de denker van die gedachten die bestaat uit fragmenten en niet uit het geheel, niet uit alle
complete herinneringen, niet jou zijn, niet honderd procent je Zelf zijn als geheel.
Verschillende soorten en vormen van wolken verschijnen aan de hemel, maar de hemel is de hemel en veranderd niet, de wolken wel.
Wees aanwezig in je lichaam, je lichaam heeft geen enkele mening en is de liefde, de sens van ZIJN waarin liefde zich openbaart op aarde.
Het doel van het lichaam is leven, God, ofwel de liefde door het lichaam te laten stromen en het lichaam die liefde tot uiting te laten brengen op natuurlijke wijze, niet op de onnatuurlijke wijze van seks die voortkomt vanuit het mentale, dat gecultiveerd is en geëxploiteerd.
We kunnen toch allemaal zien dat het lichaam onschuldig is, zuiver en natuurlijk?
De denkgeest met al zijn ideeën, meningen en overtuigingen en aangeleerde patronen infecteert en gebruikt het lichaam voor zijn toxische doeleinden.
Als liefdespartners hoef je niets anders te doen dan de lichamen bij elkaar te brengen en aanwezig te blijven in je lichaam, de sensaties waar te nemen die aanwezig zijn.
Je zal zien dat de lichamen na een tijdje tegen elkaar aan te hebben gelegen vanzelf op elkaar reageren en in beweging komen.
Als er gedachten tussenkomen, neem ze dan waar en keer terug naar de aanwezigheid in het lichaam.
Blijf geduldig en laat de lichamen zelf van binnenuit bewegen. Het kan ook zijn dat er inderdaad niets
gebeurt en dat jullie in slaap vallen, en ook dat is prima, je probeert het dan de volgende keer weer opnieuw.
Het is niet de bedoeling om seksuele gedachten of fantasiën te onderdrukken maar ze alleen op te merken en weer terug te gaan naar het aanwezig zijn in je lichaam, in het hier en nu.
Het lijkt misschien saai, maar we zijn verslaafd aan, en gewend om onszelf seksueel te stimuleren en op te winden, en dat is gericht zijn, en dat is niet de liefde die we zijn door het lichaam laten stromen op een natuurlijke wijze.
Het kan wat tijd duren voor de oude beelden, gedachten en seksuele fantasieen minder worden, zodat aanwezigheid meer op de voorgrond kan zijn, maar blijf hiermee doorgaan, oefen zoveel mogelijk met je partner en geef niet op, het kan even duren voordat de oude patronen er langzaam uit slijten.
Let in dit stadium goed op dat je geen opwinding toelaat in je denken door middel van allerlei beelden, gedachten of fantasieën, want dan ben je uit verbinding met je geliefde, en beland je weer in het beleven van seks, en de stimulatie van beelden en fantasieen die elkaar alleen maar meer en meer versterken waardoor je niet meer in je lichaam bent en niet senst maar uit bent op het willen hebben en voelen van gevoelens die onheroepelijk weer pijn en lijden teweeg zullen brengen, en je weer in het oude cirkeltje brengt voordat je hieraan begon.
Dan raak je de vrijheid van aanwezig ZIJN kwijt en ben je niet aanwezig bij je geliefde, dan is God (liefde) niet werkzaam door het lichaam, dan is jouw ware zelf overschaduwd door het denken en ben je niet meer in de staat van aanwezig zijn, bewust in het lichaam maar zit je in beelden en fantasiën en
ben je niet in sens en niet in verbinding, niet in liefde bij je partner.
De fantasieën, beelden en gedachten maken je alleen maar emotioneel waardoor je niet in liefde bent,
je emoties of gevoelens van liefde zijn NIET waar, en zijn geen liefde, ze zijn slechts de projecties van liefde, NIET de liefde die onschuldig, helder zuiver en aanwezig is bij je geliefde, je partner.
De totale afwezigheid van het denken als je de lichamen bij elkaar brengt, zal de staat van liefde in de lichamen herstellen zodat liefde je werkelijke be-leving IS, niet een idee of gedachte over liefde, maar
werkelijke bewuste beleving van het ZIJN van liefde in het lichaam.
In het denken zijn, en gedachten, beelden en fantasieën over het actuele moment heen leggen is de
verbinding verbreken, en is indirect en is bestaan vanuit het denken, en is niet leven, is niet liefde.
De liefde, het aanwezig zijn heeft zich losgekoppeld van de sens(atie) van het lichaam, het in sens zijn in het hier en nu, de directe verbinding waar je geliefde en jij elkaar ontmoeten in de realiteit, want het lichaam, in het lichaam zijn, in sens zijn is de enige directe realiteit.
Als mijn denkbeelden jouw denkbeelden ontmoeten is er geen verbinding maar kijken alleen de beelden die we hebben van ons Zelf en de ander elkaar aan.
Alleen het lichaam kan je leven leven, daar waar je leeft is altijd je lichaam aanwezig, dus het lichaam leeft je leven, niet je denken, je denken interpreteert je leven, benoemt je leven, oordeelt en veroordeelt, maar leeft je leven NIET.
Het leven vanuit het lichaam, de sens van het lichaam, het IK BEN, verblijf daar zoveel mogelijk in.
Vanuit het denken ben je duizenden dingen, ik ben dit, ik ben dat, ik ben zus, ik ben zo, ik ben verdrietig, ik ben boos, enz, enz.......
Toch weten we dat we niet al die dingen zijn en dat er maar één IS.
Oefen in het begin zoveel mogelijk en neem zoveel mogelijk momenten samen waarin je de lichamen bij elkaar brengt zonder oordeel, zonder zin of tegenzin, de lichamen weten precies wat ze moeten doen, de universele intelligentie zal zijn weg via het lichaam openbaren.
Zin hebben of geen zin hebben is in je hoofd zitten, en is mentaal, de lichamen hebben geen enkele gedachte of mening over wel of geen zin, je lichaam is pure sensatie, puur ZIJN.
Het klinkt misschien allemaal wat droog en niet zo spannend, maar dat is juist het probleem waar we al eeuwen mee kampen, we willen onszelf prikkelen met opwinding en spanning, en daardoor hebben we steeds meer en extremere prikkels nodig, en dat haalt ons weg bij de diepe verbinding met ons zelf en onze liefdespartner, waardoor we kwijt zijn geraakt wat liefde is en waardoor de kans op slagen van een diepe liefdevolle relatie steeds kleiner wordt.
We weten niet hoe we ons kunnen verbinden met onszelf, de liefde in dit lichaam, en daardoor lukt het ons niet om ons diep te verbinden met de ander, met je geliefde.
Wij zijn misleid en denken dat liefde iets is wat verschijnt in beelden, gedachten, en fantasieën.
Het denken werpt een schaduw over liefde, over het licht van aanwezigheid, dat werkelijke liefde IS, niet de schaduw (beelden en gedachten) is liefde, maar het licht dat de zichtbaarheid van de schaduw mogelijk maakt, het licht waardoor de schaduw kan verschijnen.
Probeer dit zoveel mogelijk te doorvorsen en misschien moet je het keer op keer nalezen, dan kan je dit boekje als naslag werk gebruiken om jezelf keer op keer te heroriënteren.
De schaduw is de interpretatie van het denken en de beelden, het licht is het zuivere pure sensen vanuit de aanwezigheid in het lichaam.
Niet de kunstmatig gecultiveerde liefde van de seksindustrie waarin stimulans, spanning en opwinding verkocht wordt, en allerlei middelen om de opwinding en spanning nog meer te kunnen versterken en te stimuleren..
Als je samen zover bent dat de kracht van aanwezigheid in het lichaam groter geworden is, zou je alle, attributen de deur uit kunnen doen, je heb ze niet meer nodig, je begint nu steeds meer en meer in het leven van liefde te komen, steeds meer besef te hebben dat liefde door het lichaam heen geleefd wordt, en niet door het denken van gedachten, beelden en fantasieën.
Seks is kunstmatige liefde die niets anders is dan opvulling van leegte, omdat er geen diepe verbinding tot stand gekomen is die beide partners VERVULD, maar slechts OPVULT, hun ego een tijdelijke boost, een tijdelijke voldoening geeft.
De seks is als de vervanger van liefde een slechte surrogaat, omdat de man NIET weet hoe hij op een pure wijze van zijn vrouw kan houden, haar kan liefhebben, en de liefde die zij is in haar niet kan ophalen.
De vrouw is eveneens geïnfecteerd door de seks die in haar is gebracht door de man, en voelt de frustratie van de man die niet van haar kan houden, maar die probeert van haar te houden en denkt
dat te kunnen doen door seks met haar te hebben.
De seks zelf is oneerlijkheid en die leidt tot ongelukkige gedachten, gevoelens en daarmee emotie.
Door uit de seks te blijven ervaar je steeds meer de puurheid van het lichaam dat het leven van liefde leeft in plaats van het denken dat alles wat het ziet, hoort en voelt wil interpreteren en wil onder brengen in vakjes en gradaties, en daarmee beland in dualiteit, dat op zijn beurt weer verwarring veroorzaakt, en de seks stimuleert die slechts een tijdelijke voldoening geeft zoals een goede maaltijd die tijdelijk de honger stilt.
Gedachten creëren meer gedachten en nieuwe gedachten die op hun beurt weer andere gedachten produceren, en daarmee komt er geen einde aan verwarring, twijfel en onzekerheid, pijn en lijden.
Die verwarring is de oorzaak van het feitelijke leven van wat het lichaam leeft, versus de gedachten over hoe het leven zou moeten zijn. ( minder pijnlijk, leuker, gezonder, beter dan... enz, enz).
Dus wat je denkt over het leven, is niet het leven van je leven zelf, maar het raamwerk van conditionering dat over het feitelijke leven is heen gelegd, en we zouden dat de programmering kunnen noemen, de vastgezette visie die we van en over het leven hebben, de vooropgezette invulling over van alles en nog wat.
Laat liefde het hoogste doel zijn in je leven en beoefen beiden zoveel mogelijk het IK BEN, en blijf aanwezig in het lichaam, in de sens, NIET in de gevoelens die uit de gedachten voortkomen. Gevoelens in het lichaam zijn NIET de sens, de lichamelijke sensatie van leven, levend ZIJN.
Liefde is de hoogste waarde in het leven, wees toegewijd en hou vol om de lichamen bij elkaar te brengen, zeg ik hou van jou door de lichamen met elkaar te laten communiceren, de liefde letterlijk te
bedrijven met elkaar zonder seks te hebben( stimulatie en fantasiën vanuit het denken projecteren op elkaar).
Wel of geen zin hebben is een mentale beslissing, en heeft niets met liefde te maken, en uiteraard kan het lichaam te vermoeid zijn, en kan de verbinding korter of de volgende dag, in afstemming met elkaar.
De lichamen ZIJN liefde en weten wat er gebeuren moet, niet de mentale interpretatie, omdat je mentaal niet kan leven, gedachten kunnen het leven niet leven, de projectie (gedachten) over het leven is niet het leven zelf.
Omdat seks de grootste verslaving is zal je misschien weerstand voelen op de uitnodiging om alleen simpelweg de lichamen bij elkaar te brengen, omdat je gewend bent aan de verslavende gevoelens van de stimulans, spanning en seksuele fantasieën.
Zie ook dat romantiek geen liefde is, het is tevens onderdeel van het verhaal wat er over liefde is ontstaan en is geen liefde.
Er is natuurlijk niets op tegen om een ontspannen en fijne sfeer te creëren, maar zie het voor wat het werkelijk is.
De essentie is om waarachtig tot leven te komen, waarachtig liefhebben van wat IS, en van daaruit hand in hand met je liefdespartner.
Nogmaals, het vrij zijn van ongelukkig zijn houd in dat er geen geluk nagestreefd wordt en dat je vrij wordt van de hechting aan al dit soort denkbeelden en aan verschillende ervaringen te willen hebben, en die door die hechting en het najagen van ervaring, geluk en ongeluk teweeg brengt en het ware, pure geluk in de weg staat.
Door uit de behoefte van het willen van ervaringen te stappen, ben je noch gelukkig, noch ongelukkig, dat in zichzelf is het ware geluk en is vrij zijn van behoefte aan ervaringen, en daarmee vrij zijn van het persoonlijke zelf dat de oorzaak is van alle bestaande problemen in je leven.
Bestudeer dit werk keer op keer opnieuw zodat je aanwezigheid in het lichaam steeds krachtiger en krachtiger wordt, en je voorbij denken, behoeftigheid en, nodig hebben (van ervaringen) bent.
Dan zal vrijheid jouw werkelijke levende ervaring in elk nu moment ZIJN, niet de zogenaamde vrijheid
van het ego dat alleen maar wil doen wat het graag wil, en een plaatje, een maatschappelijk verantwoord verhaal wil leven.
Blijven leven in die schijn vrijheid is een leven in pijn, lijden en verwarring..
Het denken wordt beïnvloed door angst, behoefte aan goedkeuring, en aan wat je is aangeleerd over goed en kwaad, en hoe het moet en hoort, enz......
Je kunt altijd gelukkig WILLEN zijn maar het feit is dat je dat niet bent, anders zouden we niet verlangen naar geluk.
Ware vrijheid is vrij zijn van je persoonlijke zelf, en dat is thuiskomen in de ware vrije wil, de wil van God, en dat ben JIJ, en dat is jouw vrije wil en de enige wil.
De wil van het persoonlijke zelf wil iets, en kan niet vrij zijn, de wil van het ego is niet vrij van zijn eigen behoeftes en verlangens die voortkomen uit het ego pijnlichaam van het verleden en de waarde
hechting aan dat verleden en die pijn en zet dit voort om zichzelf te kunnen bevestigen.
De wil is niet vrij, maar je kan een vrijwilliger zijn, vrij van willen, en dat wil zeggen, dat je drama en conflict overstegen bent, het verleden achter je heb gelaten, en dit is rechtstreeks aangesloten zijn op het leven, dat de bron is en de enige realiteit is van bestaan in dit lichaam, de enige vrije wil die ware vrijheid IS.
Nogmaals even herhalen, want de denkgeest vergeet, of ontwijkt op één of andere manier altijd wat confronterend is, dus de denker, degene die de gedachte heeft, de persoon, het persoonlijke zelf leeft
niet je leven, maar interpreteert het leven.
Alleen je lichaam leeft het leven, en dat is de enige pure realiteit van dat wat leeft en het leven leeft.
Dit werk biedt een mogelijkheid voor diegene die bereid zijn om liefde te leven en dit als hoogste doel in hun leven te hebben en als leven, als liefde zichzelf te realiseren.
De enige waarde in dit leven op aarde is om liefde te leven in je dagelijkse leven, een hogere waarde in dit leven is er niet.
Je kunt advocaat zijn, minister president, een prachtig huis bewonen en een mooie auto rijden, maar dit in zichzelf heeft geen enkele waarde zonder liefde te kunnen leven in dit lichaam, zonder te weten wat liefde werkelijk is, wie, wat je ware aard is.
Vanuit eigen ervaring kunnen we zien dat we in de relatie met een partner, vanuit de oude geconditioneerde manier niet de diepste liefde leven en dat er altijd ergens een gemis is.
Onderzoek jezelf en moge dit werk een gids voor je zijn op je pad.
Je relatie wordt je meditatie.
.
Het is niet moeilijk, we hoeven ons alleen los te koppelen van het denken en de informatieve stroom van je PC, laptop, televisie, en het volgen van alle vormen van media die jou door hun ogen de wereld willen laten zien en waarin we zijn gaan geloven dat informatie, beelden en grafieken de waarheid zijn, hoe nauwkeurig ook gemeten. 
