Is er werkelijk iets onder controle te krijgen en te houden?
Of is controle alleen een idee van het denken dat gelooft dat we iets kunnen beheersen?
Is er sowieso iets te beheersen dat zich aan geen enkele grens houdt, en dat van het ene land naar het andere gaat en elk lichaam kan betreden zonder dat we daar iets aan kunnen veranderen, en niet leeft in de wereld van onze regels?
Kunnen we de natuur, het natuurlijke, een tsunami tegenhouden, een natuurramp, een tornado, een virus?
Het is de menselijke geest die uit angst controle denkt te kunnen uitoefenen en daarmee disbalans creëert voor zichzelf, en zijn omgeving vernietigd, en zijn eigen leed verergert door er overtuigingen en ideeën op na te houden die niet op directe ervaring gebaseerd zijn maar op overtuigingskracht, geloof en aannames die altijd beperkt zijn, omdat de menselijke geest beperkt is.
De menselijke geest gaat uit van het oude normaal of het nieuwe normaal, maar wat normaal is hangt af van de gestelde norm, en is zeker niet natuurlijk, want de menselijke geest kan het natuurlijke, dat wat natuurlijk is, veelal niet accepteren en begrijpen, omdat het denken, de denker volledig op kennis vertrouwd en zich niet meer verbonden voelt met de natuur maar met wetenschap en kennis die altijd onvolledig is.
Men blijft zich vastbijten in een idee dat er controle mogelijk is over de natuur, en we kunnen allemaal binnen onze eigen ervaring constateren dat dit niet mogelijk is.
En toch blijven we geloven en de regeltjes overnemen om de regels en verlaten onze integriteit en sluiten de ogen voor waarheid en liefde.
Als we het samen doen, is er transparantie, helderheid en openheid.
Het natuurlijke heeft zijn eigen intelligentie en integriteit en doet wat het doet.
Kunnen we gewoon in acceptatie en in vertrouwen zijn en leven met dat wat er is, of willen we alleen maar bestaan, want bestaan is angst, is controle, en daarmee pijn en lijden.
Kunnen we hier even bij blijven en dit onderzoeken?
Leven is namelijk iets anders dan bestaan.
Bestaan is de gedachtenwereld, terwijl leven van binnenuit de inspiratie is die expressie geeft aan de unieke kleur van elk mens op aarde.
Het universum vergist zich namelijk nooit, alleen de menselijke geest kent het idee van fouten en vergissingen en daarmee kent het pijn en lijden.
Meditatie is het doorvorsen van de werking van de geest, en wat er doorvorst wordt is de vergankelijkheid, waardoor er direct gerealiseerd wordt wat je ware natuur is, zodat er een einde kan komen aan angst, een einde komt aan het willen veranderen van wat is, het veranderen van alles om je heen, in plaats van het transformeren van je eigen binnenwereld naar rust, tevredenheid, liefde en vrijheid, zodat je je omgeving niet belast met jouw angsten, je controle, dat de aanzet is voor pijn en lijden.
Dan kunnen we eindelijk leven in plaats van een leeg bestaan te leiden, en te onderzoeken wat er binnen onze eigen ervaring werkelijk en feitelijk is, zonder dat er iemand ons oplegt hoe te moeten kijken, we nemen verantwoordelijkheid en leven integer wat we voelen in het hart.
Door onze innerlijke wereld van overtuigingen, verwachtingen en ideeën te zien voor wat ze werkelijk zijn, verkrijgt men wijsheid over de werking van de angstige, manipulerende en controlerende geest.
En dit denken, deze geest is niet wie je bent, het zijn de geconditioneerde gedachten die van moment op moment veranderen.
Leven is expressie geven aan de kleur die van binnenuit tot leven komt, en leven is het leven in, als elk moment, als levend bewustzijn.
Bestaan is binnen kaders, begrippen en vaste regels je houden aan wat je opgelegd is en van je gevraagd wordt en bestempelt wordt als oud of nieuw normaal, dat gelijk is aan dood zijn met je volle verstand erbij, wat is er in gods naam erger?
Leven, levens redden is iets anders dan het bestaan redden van mensen, dat volledig de plank mis slaan is en het vernietigen van leven is, jezelf en de samenleving als zodanig.
Men probeert het bestaan te redden, maar red geen levens, het ondermijnt het leven dat expressie wil geven aan zichzelf en zichzelf tot unieke uitdrukking wil brengen in elk mens.
Robert.
